Friday, March 20, 2009

Eerste Trip

Gedurende de eerste week dat mijn moeder en zusje hier waren de opties geinventariseerd om een tripje te maken. Mijn zusje wilde namelijk heel graag naar Maleisie. Al snel bleven Maleisie en Indonesie als de 2 opties over.

Uiteindelijk is het Maleisie geworden, Pulau Sibu om precies te zijn. Vrijdag zouden we om 18.00 vanaf metrostation Somerset vertrekken met busjes richting Johor Bahru wat ligt in Maleisie aan de grens met Singapore. Singapore kent blijkbaar ook een spits en daar hebben we heerlijk van mee mogen genieten. Ik zal het proberen uit te leggen.

In Singapore wordt veel gebouwd. Het “echte” werk op de bouwplaatsen wordt met name gedaan door goedkope arbeidskrachten uit landen als India, Bangladesh en Pakistan. De mensen die in de posities zitten die deze werkers aansturen komen veelal uit Maleisie en zij worden weer aangestuurd door mensen uit Singapore. Een hele hierarchie dus. Echter veel van die Maleisiers gaan tegen die tijd terug naar Maleisie, veelal op motor/brommer en dat is ook te zien ook.

Voor de grens met Maleisie stond een enorme file van enkele kilometer met alleen maar brommers en motoren. Een foto hiervan zien jullie hieronder. Echt ongelofelijk. Ook hoe mensen hier op de motor/brommer rijden. Korte broek, t-shirts en slippers zie je hier veelvuldig. Beschermende kleding zal wel te warm zijn hier. Gelukkig worden bussen en auto’s redelijk snel gescheiden van de motoren en brommers waardoor we snel door konden, maar goed aangezien het vrijdag de 13e was kon tegenslag niet uitblijven en dat zou ook gebeuren.




Een klein deel van de file voor de grens met Maleisie.

Voordat je het land uit mag/kan, moet je eerst langs de douane van Singapore. Daarna ga je door een stukje wat lijkt op niemandsland en vervolgens kom je bij de Maleisische douane. Het begon bij de Singapore douane. Als je in Singapore woont en werkt krijg je een visum in de vorm van een employment pass. Echter zordra je je baan kwijt raakt, moet je die pass ook meteen inleveren en krijg je een brief van het ministerie of manpower waarin aangegeven staat hoe lang je nog mag blijven. Veelal is dit 14 of 30 dagen. Echter die brief is dus redelijk cruciaal en heb je echt nodig om het land in en uit te kunnen en laat nu net iemand bij ons in de bus die brief vergeten zijn.

Dan zijn is douane van Singapore ook vrij strikt. Je wordt apart genomen en je mag je verhaal uit gaan leggen. Vervolgens zeggen ze doodleuk dat je die brief maar even moet gaan halen, wat toch lastig is als jje met een georganiseerde reis op stap bent en je geen idee hebt waar je heen moet in Maleisie aangezien het vanaf de grens nog zeker 2-3 uur rijden was tot aan de ferry terminal. Echter ze geven geen krimp en maken geen uitzondering. Toch maar geprobeerd of we met praten een oplossing konden vinden, maar ze zijn niet heel welwillend. De opties die je krijgt zijn of de brief gaan halen of je ex-werkgever bellen om 19.30 ’s avonds en vragen of zij die even een kopie van die brief willen faxen. Beide zijn natuurlijk niet echt aantrekkelijk. Men beweert namelijk bij hoog en laag dat ze bij de douane geen toegang hebben tot de systemen van het ministerie of manpower. Erg bedenkelijk, maar goed, je kunt ze moeilijk verwijten gaan maken aangezien je wil dat ze je helpen.

Echter toen ze de woorden bus en georganiseerde reis hoorden, besloten ze dat buschauffeur dan maar opgehaald moest worden. Dus 1 van de 2 ging met de douane mee om de buschauffeur op te halen.

Die werd vervolgens op een stoel gezet en mocht zijn verhaal doen. Nadat we daar uiteindelijk alles bij elkaar anderhalf uur gezeten hadden, besloten ze ons het voordeel van de twijfel te geven en mochten we toch door reizen. Ze zeiden dat ze inmiddels 10 systemen gecheckt hadden (blijkbaar hadden ze toch toegang :S), maar ze hadden niks kunnen vinden. Dus bij hoge uitzondering en gezien dat het een georganiseerde reis was, hadden ze toch maar beslotene ons door te laten.

Gelukkig ging de rest van de reis redelijk voorspoedig. Vanaf de ferry terminal was het nog een klein half uurtje varen voor we aankwamen op het resort van Pulau Sibu wat bestaat uit allemaal kleine hutjes die bijna allemaal aan het strand liggen. Afgezien van een beetje regen op zondagmorgen waardoor er niet gedoken kon worden, was het perfect. Gelukkig ging de terugreis een stuk voorspoediger.

Voor de geinteresseerden :-) http://www.siburesort.com/







Het resort met de huisjes en het restaurant.







Het strand en het uitzicht.

No comments:

Post a Comment