Friday, April 3, 2009

Batam

De dames wilden graag nog een dagje gaan shoppen. Dus besloten we de zaterdag van het tweede weekend dat mijn moeder en zusje hier waren naar Batam te gaan. Batam schijnt namelijk een shopping-paradijs te zijn. Zeker als je fan bent van bepaalde merkkleding.
We zijn met de metro naar “Harbourfront” gegaan waarvan de ferry’s vertrekken naar Batam. Daar bleek dat het niet 1 ferry is, maar dat er verschillende maatschappijen zijn die naar verschillende locaties op Batam varen. Een kaartje gekocht en vervolgens door de douane en naar de ferry. Ik had begrepen dat het ongeveer een half uurtje varen zou zijn, maar dat bleek achter bijna een uur te zijn.

Aangekomen op Batam begon het feest. In de rij voor de douane. Toen we eindelijk aan de beurt waren, werden we vrolijk terugverwezen naar een andere balie voor “Visa on Arrival”. We hadden braaf een visum-kaart meegekregen en voor landen als Maleisie en Singapore is dat dan ook voldoende, maar hier moesten we met die kaart naar een speciale balie om een visum te kopen (USD 10) en vervolgens door naar een tweede balie waar 2 mensen achter zaten. De eerste ging vervolgens heel aandachtig alle documenten bekijken. Na dit gedaan te hebben en besloten te hebben dat het akkoord was, ging het door naar de tweede persoon die uiteindelijk het daadwerkelijke visum afgeeft. Deze persoon plakt vervolgens een pagina grote sticker in je paspoort. Tja je moet er even wachten en wat voor betalen, maar dan heb je ook wat. Aangezien we met zijn 3’en waren duurde dat even en vervolgens gingen we via een zijdeur langs de douane (die waren inmiddels allemaal verdwenen (koffiepauze vermoed ik) en daarna door een security check (waar ook niemand meer stond). Op zich wel grappig om onder zo’n scanner door te lopen, die vervolgens afgaat en er niemand komt kijken wat er aan de hand is.

In de aankomsthal al meteen 3 shops gespot van het merk waar we naar op zoek waren. Dan merk je meteen dat dit 1 van de belangrijke peilers is van het eiland. Het eerste wat het winkelpersoneel tegen je zegt is welke korting krijgt. Dus het ging meteen: “Buy one, get 20%, buy 2 get 30%”. Beetje cru gezegd, weet je dan eigenlijk al meteen dat je afgezet wordt waar je bij staat, maar goed aangezien het altijd nog stukken goedkoper is dan in Nederland, neem je dat maar voor lief.

Niet heel goed naar de prijzen van de verschillende items gekeken aangezien ik naar iets op zoek was, wat ze daar niet bleken te hebben en ik begrepen had dat er van dit merk op het eiland ook ergens een outlet store moest zijn.

Bij het verlaten van de ferry terminal zie je meteen hoe chaotisch en druk Batam is vergeleken met Singapore. Meteen allerlei mensen die in de aankomsthal van de ferry al tegen je beginnen te roepen: “taxi, taxi”. Besloten dit te negeren en eerst maar even overgestoken naar de shopping mall om daar eens te gaan kijken. Niet echt kunnen vinden wat we zochten, dus eerst maar wat gaan eten. De inwendige mens moet tenslotte ook verzorgd worden.

Voor ongeveer 8-10 Euro hadden voor 3 man een hele tafel vol met warm eten en nog 2 drankjes per persoon. Daarna verder op shoppingjacht. Na veel moeite een adres achterhaald waar mogelijk die outlet zou kunnen zijn en toch maar besloten een taxi te nemen. Dan was achteraf maar beter ook, want het was toch wel een klein stukje lopen en we zaten nog niet in de taxi en het begon enorm te spoelen. We werden door de taxi naar een achteraf straatje gereden en hadden er een hard hoofd in waar we uit zouden komen, maar inderdaad de enige winkel die in het blok zat was een winkel van het merk waar we naar op zoek waren. Bij aankoms had het er alleen erg van weg dat de winkel dicht was. Immers alle lampen waren uit. Echter de 2 mannen die ervoor op het trottoir zaten zeiden dat de winkel toch open was en inderdaad dat was ook zo.

We hadden alleen nog maar de deur geopend en wat er toen gebeurde was zo apart. Ineens vlogen alle lampen aan en kwamen er uit alle hoeken van de winkel in totaal wel 7 of 8 man aan winkelpersoneel toegesneld. Na wat rondgekeken te hebben, nog niet echt kunnen vinden wat we zochten, maar wel enkele leuke alternatieven. Toen we aangaven dat we nog naar een shopping mall een stukje verderop wilden, bood een van de mensen zelfs aan om ons weg te brengen. Heel erg aardig en we maakten daar dan ook dankbaar gebruik van. Achteraf besef je dan natuurlijk wel meteen dat je veel te veel betaald hebt voor wat je gekocht hebt, maar goed dat terzijde.

De taxirit naar de shopping mall was al een ervaring op zich. Ik voelde me weer net terug in de Dominicaanse Republiek of Jamaica. Hoofdwegen zijn allemaal geasfalteerd en de zijstraten zijn vaak nog onverhard. Auto’s die heel kort op elkaar rijden, veel toeteren en kris kris alle beschikbare delen van de weg gebruiken. Ik geloof dat het met name voor mijn moeder een zusje weer een hele ervaring op zich was.

De shopping mall zelf was 1 groot drama. Zodra je een winkel binnenstapt staan er meteen 2-3 mensen naast je. Even rustig rondkijken is er dus niet bij. Ik vond ook niet dat ze hele mooie spullen hadden. Heel veel namaak-varianten van merkkleding. Na een rondje gedaan te hebben door de mall en niet echt iets hebben kunnen vinden, maar voorgesteld om terug te gaan naar de terminal om terug te gaan naar (de rust van) Singapore.

De taxirit terug was weer een hele beleving op zich. Terug op de ferryterminal aangekomen bleek echter (we hadden immers nog wat tijd over en zijn dus nog maar wat rond gaan snuffelen in de merkwinkels die we eerder op de terminal gezien hadden) dat de prijzen in de winkels op de terminal goedkoper waren dan de prijzen in wat ik dacht dat de outlet was. Tip voor een volgende keer. Het enige wat we niet gedaan hebben en wel hadden kunnen doen, bedacht ik me achteraf, was naar “Kelong” gaan. Hier kun je namelijk heel erg lekker seafood eten en volgens mij ook sateh, eten. Echter aangezien we alle 3 niet hele grote seafood liefhebbers zijn, bewaren we dat voor een volgende keer.

Terug in Singapore valt meteen de rust en geordend weer op. Dat viel nog het meest op op de weg terug naar de metro. Er was namelijk uitverkoop van golfspullen. Blijkbaar waren de prijzen (zeer) aantrekkelijk want er stond een grote rij belangstellenden. De rij ging dan wel kris-kras door de hele hal, maar iedereen stond wel netjes in de rij te wachten tot ze aan de beurt waren en het was nu niet bepaald een korte rij.

No comments:

Post a Comment