Aangezien ik mijn gast toch iets wilde laten zien van wat ik zoal doe in Singapore en hij ook een redelijke loper is, had ik besloten om hem mee te nemen naar de hash. De hash was in Jalan Murai, wat een redelijk uitgegelegen uithoek van het eiland is. Maar goed dat gaf hem mooi de kans om wat van het eiland te zien.
Dus met de metro een eind op weg gegaan en het laatste stukje met de taxi. In de taxi kwamen we een collega hasher tegen die ook in de auto op weg naar de run site was. Hij woont hier al jaren dus de taxichauffeur opdracht gegeven hem te volgen.
Toen we uiteindelijk bij de run site aankwamen bleek die voor de deur van een legerbasis te liggen. Nadat iedereen omgekleed en verzameld was vertrokken we voor de run. Na de run van de week ervoor die erg goed was, waren de verwachtingen hooggespannen. Die verwachtingen zouden ook zeker waargemaakt worden. Ik had besloten bij mijn gast te blijven omdat het best zwaar is om hier te lopen, zeker als je niet gewend bent aan de combinatie van temperatuur en luchtvochtigheid. Daarnaast loop je niet altijd over de gewone weg en is kan het erg moeilijk zijn om de markeringen te zien als je het niet gewend bent. Nu wat lusjes door de bossen kwamen we op een kruising van 2 zandwegen uit waar men een check neergelegd had. Terwijl we aan het zoeken waren naar waar de trail verder ging hoorden we een eigenaardig geluid.
Tot onze verbazing waren we midden in een militair oefenterrein beland. Er kwamen 2 tanks de hoek omgescheurd en de commandant was duidelijk not amused daar een groepje hardlopers aan te treffen terwijl zij aan het oefenen waren. Dat vertelde hij ook heel duidelijk aan de enkele collega hashers. Even leek het niet de goede kant op te gaan, maar toen kwam 1 van de hash collega’s erbij. Hij blijkt een gepensioneerde luitenant-kolonel te zijn van het Singaporese leger, maar die nog wel steeds actief is en op vrijwillige basis mee gaat op training.
Nu ben ik niet bekend met alle rangen in het leger, tja dat krijg je als je niet in dienst hoeft omdat de dienstplicht afgeschaft is, maar het schijnt een redelijk hoge rang te zijn. Toen onze hash collega de commandant vertelde wat zijn rang was, zijn ze met zijn 2-en even verderop gaan staan. Blijkbaar met de belofte dat hij ons weg zou leiden van het oefenterrein was de kous af.
Het meest bizarre was misschien nog wel dat we daarna een hele lus om de legerbasis gemaakt hebben en dat we het laatste stuk over de legerbasis terug gelopen zijn waar allerlei duur wapentuig opgesteld stond.
Er liepen 2 piloten van het Amerikaanse leger mee die afkomstig waren van een vliegdekschip hier in de wateren rondom Sinapore en zij waren echt shocked dat dit kon gebeuren. Blijkbaar houden de Amerikanen er iets stringentere regels op na.
Al met al een aparte ervaring om een avondje ontspannen te gaan lopen en dan tanks achter je aan te krijgen :-).
No comments:
Post a Comment