Het mag inmiddels geen verbazing meer wekken, maar dinsdag is hashing-dag. Dus meteen de eerste dinsdag moest mijn vader er aan geloven. Hijj moest mee gaan hashen. Niet wetende wat hem te wachten stond, hem geholpen de benodigde spullen te pakken daarna op weg naar de locatie waar de run gezet was. Gelukkig was het relatief dichtbij en hadden we niet al te veel reistijd nodig.
Het voordeel van de hash is dat het een hele openminded groep is en mensen erg nieuwsgierig zijn. Nieuwe mensen worden meteen aangesproken en welkom geheten in de groep. Stipt 18.00 vertrok de run. De eerste markeringen waren niet heel duidelijk, dus het duurde even voor we het juiste pad gevonden hadden, maar goed ook dat hoort erbij. Daarna hebben een relatief eenvoudige, maar wel leuke en toch nog gevarieerde run gekregen.
Deze keer was het een charity run aangezien er geld ingezameld werd voor een fonds dat opgezet is voor en door de hash. Dus er waren goodies na afloop. Deze keer waren het shirts. Heeft mijn vader toch nog een mooi aandenken aan zijn allereerste hash. Er zat veel hoogteverschil in de run, dus sommige stukken waren best zwaar. Mijn vader moest dan ook na de run even op adem komen.
Wat ook geen verbazing mag wekken is dat ik weer op het ijs belandde. Het leuke was alleen dit mijn vader (aangezien hij erbij was) deze keer ook in het verhaal betrokken werd en ook op het ijs mocht plaats nemen. Na het welverdiende biertje en de rest van de “circle” gingen we door naar de aangrenzende eetgelegenheid om daar te genieten van onze welverdiende maaltijd.
Aangezien het een charity run was, diende er ook geld ingezameld te worden voor het fonds. Dit werd gedaan door het verkopen van allerlei soorten alcoholische shots and schnapps. Alle geode bedoelingen ten spijt denk ik dat een aantal mensen die woensdag er na niet hun allerbeste dag gehad hebben. :-)
Het eten was goed, maar liet iets te lang op zich wachten. We hebben het niet al te laat gemaakt en zijn op tijd naar huis gegaan. Mijn vader had het in ieder geval dusdanig naar zijn zin gehad dat hij de volgende keer weer mee wilde.
De tweede hash was een stukje verder reizen en was ook in een heel ander gebied. Mijn vader’s mond viel ook open van verbazing toen we op de plaats van bestemming aankwamen en er daar allerlei kleine aapjes los rondliepen. Deze run was meer in een bosachtig terrain en heel anders dan de eerste run die we samen liepen, maar nog iets eenvoudiger omdat er niet veel variatiemogelijkheden met betrekking tot de uit te zetten route waren.
Na de run zijn we allebei weer op het ijs gezet en na het welverdiende biertje zijn we doorgegaan naar een foodcourt waar we wederom heerlijk gegeten hebben. Heerlijke gerechten met varkensvlees, kip (dat sloeg mijn vader gelukkig over), vis (fishhead curry, die heb ik overgeslagen) en rund hebben we besloten er geen nachtwerk van te maken en huiswaarts te keren.
Al met al twee geweldige avonden en twee geweldige ervaringen. Niet alleen voor mijn vader, maar ook voor mij om dit weer met iemand te kunnen delen. Het is leuk om een keer iets terug te kunnen doen. Mijn vader heeft mij vroeger enthousiast gemaakt voor wielrennen, wat ik aantal jaren met heel veel plezier gedaan heb en nu heb ik hem kunnen laten zien hoe leuk hashing kan zijn.
No comments:
Post a Comment