Tuesday, September 14, 2010

Na exact anderhalf jaar kwam het moment van afscheid nemen van Singapore. Je weet eigenlijk op het moment dat je er heen gaat er ook een moment van afscheid nemen komt. Ik was immers niet van plan om me permanent in Singapore te vestigen. De vraag was alleen wanneer dat moment zou komen en wat de oorzaak zou zijn.

Terugkijkend op de anderhalf jaar in Singapore doe ik dan ook met gemengde gevoelens. Het land is onzettend mooi en schoon en heeft heel veel te bieden voor een gemakkelijk en comfortabel leven. Ik had er een schitterend appartement in hartje van de stad naast kantoor. Het was van alle gemakken voorzien. Het weer was er ontzettend goed. Het eten was heerlijk en ik kon mezelf er redelijk bezig houden.
Ik heb er zeer positieve en leerzame ervaringen aan overgehouden. Ik heb met ontzettend veel plezier gehashed. Had daarnaast een leuke club mensen om me heen waar ik op donderdag mee ging lunchen. Heb de mogeijkheid gehad om wat Chinees te leren en ook een aantal oprecht leuke mensen leren kennen.

Helaas zijn er meestal niet alleen ups, maar vaak ook downs. Naast enkele downs prive, had ik er ook redelijk wat moeite mee mijn draai te vinden in mijn werk. Dat had niet zo zeer met cultuurverschillen te maken. Het team bestond uit zoveel verschillende individuen, nationaliteiten en culturen dat er niet echt 1 overheersende cultuur was. Het had meer te maken met mentaliteit- en persoonlijkheidsverschillen. Er zaten helaas enkele individuen in het team die als collega/baas niet heel erg aardig waren, maar zo mogelijk in de persoonlijke sfeer nog veel erger.

Ik ken het gezegde: “Werk is werk en prive is prive”, mar dat is toch niet altijd even makkelijk toe te passen. Daarnaast zijn er in de privesfeer ook bepaalde zaken voorgevallen. Ik heb daar al iets over geschreven als terugblik op mijn eerste jaar in Singapore. Dus ik wil daar nu niet te veel woorden meer aan besteden.

Normaal gesproken is alles goed te managen op voorwaarde dat het niet zowel op zakelijk vlak als privevlak tegenzit. Dan wordt het namelijk erg lasting. Toen ik besefte dat ik in die situatie zat, heb ik eerst geprobeerd te veranderen wat ik kon veranderen voor mezelf. Toen dat vruchteloos bleek, heb ik vrij snel daarna voor mezelf de knoop doorgehakt en ben ik op zoek gegaa naar een nieuwe uitdaging. Het leven is te kort om veel energie te steken in dingen die je niet gelukkig maken. Het is niet erg om in bepaalde zaken energie te steken zolang je er voor jezelf maar iets uithaalt (al is het maar voldoening). Echter zodra dat niet meer het geval is, kun je het beste zo snel mogelijk een paar knopen doorhakken.

Singapore als land is geweldig. Het was zo fijn om in principe iedere avond de mogelijkheid te hebben om een baantje te kunnen trekken in het zwembad. Aan het weer lag het in ieder geval niet. Even de straat oversteken om voor 2 a 3 euro een vers klaargemaakte warme maaltijd te kunnen eten. Elke dag op een terrasje te kunnen zitten en een beetje een vakantiegevoel te kunnen hebben. Het land is zeer vriendelijk en zeer goed toegankelijk voor gezinnen met jonge kinderen. Hulp in de huishouding kost niks.

Mensen die een gemakkelijke buitenland- dan wel Azie-ervaring willen opdoen kan ik Singapore van harte aanraden. Het is iets meer dan 12 uur vliegen vanuit Amsterdam, maar het is zeker de moeite waard. Mijn ouders, mijn zusje en enkele vrienden die er geweest zijn, kunnen dit beamen.

Op zich had ik er voor mijn werk misschien nog wel kunnen blijven, maar goed aangezien mijn nieuwe bazen niet in Singapore zitten, leek het me beter om Singapore te verlaten en me te vestigen in het land waar mijn beide bazen ook allebei werkzaam zijn aangezien dit ook hun voorkeur had.

No comments:

Post a Comment