Aangezien ik in Nieuw Zeeland zou zijn en het daar nu winter is, moest het er maar van komen. Het eerste probleem wat ik moest overwinnen was dat er in mijn kledingkoffer niks zat wat geschikt is voor deze temperaturen, laat staan snowboarden. Dus met hulp van de hotel staff het centrum in op zoek naar de benodigde spullen. Dat betekent het huren van: een snowboard, boots, skibroek, skijas, skibril en handschoenen. Een ijsmuts heb ik zelf maar even gekocht. Die neemt namelijk niet zoveel plaats in in de koffer. Het huren van de spullen ging eigenlijk vrij eenvoudig en ik was klaar voor ik er erg in had.
De volgende dag zou ik dan gaan snowboarden. Rondom Queenstown heb je 2 skigebieden: Coronet Peak en The Remarkables. The Remarkables heeft veel freestyle faciliteiten en Coronet Peak niet. Ik besloot dus, aangezien ik toch zeker twee jaar niet geboard had, voor de veilige optie te gaan en naar Coronet Peak te gaan. Alles is eigenlijk redelijk goed georganiseerd hier.
Je kunt dagpassen en bustickets kopen. Shuttlebussen brengen je dan iedere 15 minuten naar de skigebieden. Omgerekend kost een retourtje iets minder dan 6 Euro. Coronet Peak is vergeleken met skigebieden in Frankrijk, Oostenrijk en Zwitserland erg klein. Het gebied heeft 5 liften en een kleine 20 pistes.
Coronet Peak
Coronet Base Station
Een kaart van het skigebied
Er was niet heel veel verse sneeuw, dus de condities waren enigzins ijzig. Niet echt geweldig om opnieuw te beginnen, maar het weer was geweldig. Dus dat mocht de pret niet drukken. Na een paar runs kwam het gevoel langzaam terug en aan het eind van de middag ging ik al weer redelijk soepel naar beneden. Niet dat het technisch allemaal briljant was, maar zeker goed genoeg naar mijn zin.
Enkele foto's van het skigebied
Na de eerste dag merkte ik eigenlijk pas hoe ik dit gemist had. Lekker buiten zijn, op de piste, genieten van de natuur en het uitzicht en 1 zijn met je board en de sneeuw, je eigen pad kiezen en afentoe je grenzen opzoeken.
Meer foto's van het skigebied
De tweede dag was een stuk minder. Veel mist en daardoor weinig zicht. De avond ervoor wat te lang in de bar gehangen. Als je dan je eerste paar bochtjes maakt en dat niet echt wil lukken, weet je eigenlijk al genoeg. Helaas klaarde het weer niet echt op. Nog een paar runs geprobeerd, maar ik kon de piste niet “lezen”. Je kon dus door het slechte zicht niet zien waar je hobbels liggen waar je rekening mee moet houden. Dus het op tijd voor gezien houden, terug naar Queenstown en daar een filmpje gepakt.
De derde dag was weer uitstekend. Helder weer, goede pistes. Het was heerlijk om weer buiten te zijn. Enkele lekkere runs gedaan, tot het rond half 4 weer mistig werd. De laatste lifts gaan om 4 uur omhoog en als je niet te veel oponthoud hebt, kun je binnen een kleine 10 minuten makkelijke een afdaling doen. Dus maar naar beneden geboard. Ging niet echt soepel en het daarna maar voor gezien gehouden. Bus terug naar Queenstown en de spullen ingeleverd. Het was immers tijd om weer te gaan pakken. Er staat namelijk een vlucht naar Auckland op het programma om mijn spullen, die ik daar achter gelaten had, op te halen. De dag erop zou ik immers doorvliegen naar Melbourne om aan het Australie deel van mijn trip te gaan beginnen.
No comments:
Post a Comment