Melbourne – Dag 3

De derde dag was er een waar ik relatief kort over kan zijn. Ik voelde me toch al niet topfit. Dus maar wat in bed blijven liggen. Op het laatste moment toch naar het ontbijt gerend om nog snel iets te kunnen eten en daar echt de meest verschrikkelijke ervaring ooit gehad. De eerste dag tijdens het ontbijt had ik al wat van het fruit geproefd. Het fruit was vers, daar was niks mis mee, maar de smaak was heel apart, mierzoet voor ananas en meloen en een rare smaak die ik niet kon thuiswijzen. Het hotel ligt in Chinatown, dus ik dacht het zal wel gericht zijn op Chinezen. Die houden namelijk van alles wat vooral heel zoet is. Een gemiddeld Chinees gebit bevestigt dit. Ga bij voorbeeld maar eens een voorverpakt brood halen in de Carrefour in Singapore. Dat is zo ontzettend zoet dat het gewoon niet lekker meer is, maar de Chinezen vinden het allemaal geweldig.

De tweede dag aan het ontbijt kreeg ik een beter inzicht. Ik vond namelijk een kaneelstokje in de ananasbak. Dat verklaarde in ieder geval de smaak die ik niet thuis kon wijzen, maar het was nog steeds even smerig als de dag ervoor. Dus maar gevraagd of ik niet wat vers gesneden ananas kon krijgen, maar dat was niet mogelijk omdat het al laat was en de koks alles voor het ontbijt al bereid hadden. Over service gesproken! Wat ze vertelde is dat de koks het fruit in bepaalde siroop leggen en daar kunnen ze het niet meer uithalen. Dat verklaarde in ieder geval de ontzettend ranzige smaak.

Dus veiligheidshalve maar gekozen voor een kommetje muesli en wat geroosterd brood. Ik heb overigens nog geen kaas of vleeswaren kunnen ontdekken bij het ontbijt, maar wel de standaard Engelse bonen, scrumbled eggs, bacon en andere gefrituurde dikmakers.

Voor mijn geroosterd brood had ik mijn oog laten vallen op appelstroop, jam en pindakaas. Aan mijn tafel begon ik met de appelstroop. In ieder geval, ik dacht dat het appelstroop was. Wat het was weet ik nog steeds niet. Het zag eruit als appelstroop, maar het smaakte meer naar maggie (de smaakversterker die je kunt gebruiken voor bij voorbeeld soepen). Dat is even van een koude kermis thuiskomen. Als je appelstroop verwacht en dan je tanden zet in iets wat smaakt naar maggie. Mijn maag draaide er ter plekke 3 keer van om. Ik heb ooit een keer eerder zo’n ervaring gehad na een studentenfeestje, toen ik dacht een boterham pindakaas met jam te eten (tja in een studentenhuis is het vaak roeien met de riemen die je hebt) en blijkt pindakaas met sambal te zijn. Tja zij kochten de sambal nu eenmaal met grote potten tegelijk omdat iedereen van sambal hield en ja er zat geen etiket op en ja het leek best wel op jam en ja ze zullen het vast expres gedaan hebben en er hard om gelachen hebben. Ach afentoe heb je van die momenten die ineens herinneringen oproepen aan je studententijd. Leuk om te beseffen dat je het dan nog niet vergeten bent.

Goed terug naar mijn belevenissen in Melbourne. Na het eten nog wat research gedaan over hoe mijn route te vervolgen. Ik wilde nog even een riviercruise doen. Dus opgezocht waar ik tickets kon halen en op kon stappen. Dat was op loopafstand van het hotel. Helaas was ik door al mijn getreuzel aan de late kant. Dus kon ik alleen maar de cruise van een uur doen in plaats van die van 2 uur. De cruises gaan namelijk 2 richtingen op: stroomopwaarts op de Yarra River en stroomafwaarts op de Yarra River. Beide duren een uur afzonderlijk en samen 2 uur. Helaas ging mijn deel stroomopwaarts. Dus ik kreeg weer tochtje langs de Melbourne Cricket Grounds, de Rod Laver Arena, de High Sense Arena en alle andere sport stadions. Gelukkig was er verder stroomopwaarts nog wel wat meer te zien wat ik nog niet gezien had, maar stiekem had ik eigenlijk gehoopt stroomafwaarts te gaan richting de havens om wat mooie(re) plaatjes te kunnen schieten. Het weer was vrij druilerig, dus dat hielp in ieder geval niet mee.

Daarna wilde ik nog op souvenierjacht. Ik probeer namelijk voor mijn zusje altijd iets specifiek kenmerkends voor die stad mee te nemen waar ik geweest ben. Helaas bleek de souveniermarkt waar ik graag heen wilde vandaag gesloten te zijn. Gelukkig boden enkele winkeltjes in de buurt van het hotel genoeg inspiratie om een geode keuze te maken. Dus mijn morele plicht heb ik weer gedaan. :-)