India – Bangalore

Een belangrijke onderdeel van mijn nieuwe baan was het succesvol uitvoeren van een reorganisatieproject in India. Het bedrijf waarvoor ik ben gaan werken heeft daar 2 vestigingen. Een in Bangalore (verkoopkantoor) en een in Pondicherry (fabriek). De processen in India zijn of niet optimaal of worden niet bepaald goed nageleefd. Aan ons in ieder geval de taak om daar verandering in aan te brengen.

Ik zou met een collega vanuit HK vliegen. We waren ruim op tijd op het vliegveld en mijn collega had het voor elkaar gekregen om toegang te krijgen tot de lounge van Cathay. Alleraardigst. Nu is mijn collega nogal last minute. Dus ik ging alvast vooruit naar de gate. Toen bleek dat we de laatste 2 passagiers waren, waarop men stond te wachten bij de gate. Mijn collega werd nog tot haasten gemaand, maar dat ging compleet aan mijn collega voorbij. Die liep er namelijk bij als een zombie. Het kon geen alcohol zijn, want we hadden hooguit 2 drankjes op in de lounge. Wat ik echter niet gezien had, was dat mijn collega al een slaappil ingenomen had in de lounge. De vlucht is namelijk iets meer dan 5 uur. Je vertrekt vrij laat in de avond in Hong Kong. Je komt dan rond 02.00 in Bangalore aan en dan is het nog dik een uur naar het hotel en het is er 2,5 uur vroeger dan in HK. Dus tegen de tijd dat je in het hotel aankomt is het al een uur of 5 in de ochtend in HK.

We zouden onze workshops starten in Bangalore en zouden daar verblijven in boutique hotel. De weg naar hotel was al een ervaring op zich. Terwijl het daar rond 02.00 uur is staan er overal langs de (snel)weg nog steeds grote groepen mensen al dan niet met scooters. Wat ze daar doen, geen idee. De wegen vanaf het vliegveld naar de stad waren redelijk breed en schoon. Zelfs het vliegveld is mooi, schoon en redelijk efficient. Hoe dichter je bij en in de stad komt hoe rommeliger het echter wordt.



De luchthaven van Bangalore

Bepaalde delen van India zou ik niet bepaald als “schoon” willen typeren. Zeker niet als je het vergelijkt met Singapore. Het hotel was top. Ik had niet bepaald een kleine kamer met een riante woonkamer (zitgedeelte en keuken) en daarnaast een grote slaapkamer. Het vervoer van en naar het vliegveld alsmede van en naar kantoor zat bij de prijs inbegrepen.







De Hotelkamer





Het Hotel

De eerste dag naar kantoor was ook een hele ervaring. Blijkbaar lag het hotel vlakbij de locatie waar het kantoor eerst lag. Echter tijdens de crisis is het bedrijf verhuisd naar een goedkopere locatie in een ander gedeelte van de stad op ongeveer een half uur rijden.



Het kantoor aan de buitenkant







Het kantoor aan de binnenkant

Het verkeer is complete chaos en bijna alles is oud. Heel veel bussen zouden in Nederland van de weg gehaald worden. De deuren van de bussen sluiten ook niet. Mensen kunnen dus gewoon met de bus meerijden staand in deuropening, die open is. Daarnaast heb je grote hoeveelheid tuk tuks. Alles krioelt door elkaar heen. Iedereen slingert van links naar rechts over de weg om een ander in te halen. Niet dat er nu heel hard gereden wordt, maar het is gewoon ongeordend als mensen continu van rijbaan wisselen.







Het Straatbeeld



De Stadsbus

Onderweg kun je zien dat bepaalde delen van India nog een lange weg te gaan hebben en dat ze hele andere standaarden hebben. Zo waren ze bij voorbeeld langs de weg kabels aan het leggen in een goot. Niemand die werkschoenen draagt. Sterker nog een deel loopt gewoon op blote en doet zo hun werk. Niks geen beschermende kleding of helmen. Gewoon een broek en een t-shirt en dat is het dan. Er lopen ook altijd hordes mensen rond, maar echt efficient wordt er niet gewerk. Er staan vaak namelijk meer mensen te kijken dan effectief te werken. Het kantoor zag er van binnen wat grauw en grijzig uit. Op de bovenste verdieping was een stuk overkapt en dat was de kantine, waar je kon eten. Je kon er in ieder geval een sandwich halen en wat vruchtensap.

De weg terug was helemaal een beleving. Het was inmiddels donker en de chauffeur besloot de toeristische route te nemen over verschillende onverharde wegen. De wegen waren smal en zoals gezegd onverhard. Er waren nogal wat scooters, tegenliggers en kuilen, waardoor iedereen gaat slingeren over de weg. Daarnaast om het nog wat moeiljker te maken stonden er her en der ook nog koeien op de weg. Nu is een koe een heilig dier hier. Dus die dien je vooral te ontwijken. Je kunt beter een persoon aanrijden dan een koe of een geit. Mensen die je aanrijdt, kun je naar het ziekenhuis brengen en wat geld geven en daarmee is vaak de kous af. Als je echter een koe of geit raak rijdt of nog erger dood rijdt, dan dien je ieder familielid wat profijt had van die koe of geit te vergoeden. En je ziet ze echt op verschillende plaatsen langs de weg.

Het project was typisch projectwerk. Lange dagen. Pizza als lunch. Terug naar het hotel en daar nog verder werken ter voorbereiding op de volgende dag. Bangalore viel niet mee en niet tegen, maar ik kan wel beamen dat India geen gemakkelijk land is om te reizen als je niet de gemakken had die wij hadden in Bangalore.