Na mijn bezoek aan de Blue Mountains en de familie was het tijd om terug te gaan richting Sydney en kon het aftellen beginnen. Het einde van mijn tripje kwam namelijk erg snel in zicht nu.
Een van de laatste dagen belandden we nog in een plaatsje net buiten Sydney (Campbelltown). Daar hebben we wat gegeten, maar het restaurant had geen alcohollicentie. Blijkbaar is het dan in Australie de normaalste zaak van de wereld dat je naar de supermarket op de hoek gaat en daar je drank haalt. Die neem je vervolgens mee terug naar het restaurant en kun je dan nuttigen bij je eten. Voor wijn brengen ze dan soms een corkage-charge (een toeslag) in rekening voor het openen van de fles.
Misschien moet ik toe gaan geven dat ik ouder begin te worden, maar ik viel bijna van mijn stoel af van verbazing toen dit gebeurde. Ik kan me eerlijk waar niet voorstellen dat er restaurants zijn die dit toestaan. Ik dacht namelijk dat restaurants juist goed verdienden op de verkoop van drank. Echter er waren daar verschillende restaurants naast elkaar waar je allemaal je eigen drinken mee kon brengen. Daarna heb ik het op enkele ander plaatsen ook nog gezien.
Zaterdag was het helaas de dag om terug te gaan dus op naar het vliegveld van Sydney. Daar was het een groot drama bij de Singapore Airlines counter. Waar ze vandaan kwamen weet ik niet maar er stonden hele groepen Indiers bij de check-in te wachten en ze hadden allemaal trolley’s vol met extra dozen bij. Overbagage bij het inchecken is meestal geen goed teken, want dan duurt het allemaal stukken langer, maar goed ik had gelukkig nog even tijd om een laatste kop thee te drinken met de persoon die mij afgezet had.
Daarna was het tijd om te gaan boarden. Dan voelt het toch weer prettig om met Singapore Airlines te vliegen. Vriendelijke mensen, goede service en schone en ruime vliegtuigen. Heerlijk. Helemaal klaar voor een vlucht van 8 uur terug naar Singapore om van daaruit door te vliegen naar Hong Kong.
Toen we Singapore naderden was het erg leuk om weer herkenbare dingen te zien. Echter aan aan de andere kant was het ook een heel raar gevoel. Ik heb er ruim anderhalf jaar gewoond en iedere keer als ik terugvloog naar Singapore, voelde aankomen in Singapore als “thuis komen”. Echter deze keer voelde ik helemaal niks. Singapore, ondanks dat ik er met heel veel plezier gewoond heb, voelde niet meer als thuis.
Gelukkig was de overstap tijd kort. Ik kon snel nog even wat eten en langs de tax free. Daarna was het tijd om te boarden voor mijn vlucht naar Hong Kong.
Op naar een nieuwe stad, nieuw land, nieuwe baan, nieuw leven met nieuwe vrienden en een nieuwe uitdaging. Ik heb er in ieder geval heel veel zin in.
No comments:
Post a Comment