Thursday, June 30, 2011

Taipei - deel 3

De derde dag na heerlijk geslapen te hebben, was het weer tijd om verder de stad in te gaan. Besloten om te starten met een bezoek aan de Chiang Kai-shek Memorial Hall (C.K.S. Memorial). De C.K.S. Memorial ligt tussen Liberty Square, National Theather en National Concert Hall en op loopafstand van de burgermeester’s residentie en het presidentiele paleis.



Main gate met de tempel op de achtergrond



Een van de andere tempels op het complex

Chiang Kai Shek was de opvolger van Sun Yat Sen als leider van de Nationalist Party, de Kuomintang (KMT). Sun Yat Sen was mede-oprichter van deze partij. C.K.S. heeft verschillende functies gehad binnen de Chinese overheid. Zo was hij onder meer: 1st en 3rd Chairman of the Nationalist Government of China, Premier of the Republic of China, President of the Republic of China en 1st en 3rd Director-General of the Kuomintang. Zijn reputatie is overigens niet onomstreden.



De tempel ter ere van C.K.S.



Close up van de plaquette boven de ingang



Een bewerkt stenen gedenkteken tussen de trappen



Standbeeld van C.K.S.

De hele situatie ligt ook een beetje gevoelig. China beschouwt Taiwan als “opstandige” provincie en dus als onderdeel van China. Taiwan daarentegen ziet zichzelf daarentegen liever als onafhankelijk en Westers (lees: niet-communistisch) land. Hong Kong is in dit geval ook een apart verhaal. Het is namelijk in 1997 overgedragen door Engeland aan China, maar vanwege het economisch belang heeft het nog steeds een “status aparte”. Hong Kong Chinezen vooral en in mindere mate Taiwenezen worden niet graag over 1 kam geschoren met de Chinezen van mainland China. Dit heeft altijd tot spanningen geleid en dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Wat ik ervan begreep heeft C.K.S. verschillende malen gevochten tegen de nationalisten in onder meer Taiwan om China als 1 geheel te behouden.

Na het bezoek aan de C.K.S. Memorial doorgegaan naar de LongShan Tempel. Het was even zoeken, maar uiteindelijk had ik hem toch gevonden. Het was een beetje jammer dat er boven de ingang een digitale tekstbalk hing, waar allerlei teksten opstonden. Blijkbaar gaan ook tempels met hun tijd mee. Ook hier was het jammer dat er zo weinig uitgelegd wordt in andere talen dan Chinees. Dus een groot deel gaat langs je heen, maar het was een mooie tempel met veel verschillende details en zeker een bezoekje waard.





Het straatbeeld in Taipei



Een van de vele tempeltjes die je op straat ziet



De ingang van de Longshan Temple





Enkele van de beelden binnen het Longshan Temple complex





Longshan Tempel Complex

Aangezien het donker was besloten terug te gaan naar het hotel om vervolgens te gaan eten in een fine-dining restaurant in de Taipei 101. Netjes aangekleed en op naar het restaurant. Het restaurant was chique ingericht. De tafels waren wat breed en de stoel wat loungy, wat een goed gesprek niet echt bevorderde, zeker niet als de live muziek speelde, maar goed het was nog steeds alleraardigst. Daarna begon het. Toen ik rechts naast me keek, zaten daar 4 youngsters. Afgetrapte spijkerbroek en sneakers, rare jacks aan en baseball caps op alsof ze recht uit een hip hop clip waren weggelopen. Aan de andere kant zat een jong stelletje. Blijkbaar was het haar verjaardag. Echter veel oog voor elkaar hadden ze niet. Wel voor hun mobieltjes daarentegen. Ieder gerecht werd meteen gefotografeerd en op Twitter en FaceBook geslingerd. Blijkbaar deel je liever met je 300 FaceBook en Twitter vrienden dat je na je soep een salade en vervolgens een steak zit te eten dan dat je dit deelt met je partner waarmee je een avondje uit bent. Tussendoor werden overigens ook volop updates van FaceBook en Twitter gecheckt. Nu ben ik in verschillende restaurants geweest op verschillende plaatsen in de wereld en in een aantal is dit soort gedrag niet toegestaan. Mijn aanbeveling zou dan ook zijn om een dress code in te voeren en een policy ten aanzien van het gebruik van mobiele telefoons (wat overigens in veel restaurants en clubs al het geval is tegenwoordig). Maar misschien moet ik het probleem dichter bij mezelf zoeken. Misschien moet ik met pijn in mijn hart toegeven dat ik oud begin te worden en dat de generatiekloof nu echt een feit begint te worden en dat de nieuwe generatie niet meer leeft volgens het motto: Ik denk dus ik besta (“je pense donc je suis”) volgens een bekend filosoof, maar meer volgens het motto: Ik Twitter en ik FaceBook, dus ik besta. Laat iedereen daar zelf maar een oordeel over vellen. Ik vond het in ieder geval doodzonde, want het eten was echt goed, maar dit nam toch een deel van de ervaring weg.





Het restaurant in de Taipei 101

De laatste dag besloten om een beetje te relaxen en een bezoek gebracht aan de hotsprings en de Thermal Valley in Xinbeitou. Gezellig in de hotsprings tussen de locals :-)



De poort van het Xinbeitou metrostation





De Xinbeitou Thermal Valley met verschillende hotsprings



Een van de hotsprings. Diverse baden met verschillende temperaturen

Vervolgens terug naar het hotel, koffers ophalen en terug naar Hong Kong. Een ideale trip en precies lang genoeg om een goede indruk te krijgen van Taiwan. Een punt dient overigens nog wel vermeld te worden. Het eten in Taiwan is wezenlijk verschillend van het eten in andere Aziatische landen. Waar in alle landen dezelfde ingredienten gebruikt worden: rijst, noodles, vis, groente, tofu en vlees, wordt in Taiwan alles heel naturel gekookt en niet of nauwelijks kruiden gebruikt. Het eten is daardoor heel flauw van smaak. Dit in tegenstelling tot andere landen waar de kruiden en chilipepers veelvuldig gebruikt worden.

No comments:

Post a Comment