Cultuurverschillen – Deel 2

Het “expat-label” heeft ook zo zijn nadelen en het lijkt erop alsof het afentoe meteen (in negatieve zin) een stempel op je drukt.

Om een voorbeeld te geven. De belastingopbrengsten van de Hong Kong overheid komen voor een groot deel van de expats. Voor lokale Hong Kong Chinezen bestaan er faciliteiten waardoor zij een stuk minder belasting betalen. Voor een deel zijn de faciliteiten zelfs zo ruim dat men niet of nauwelijks belasting betaalt.

De Hong Kong economie drijft op onroerend goed. Vergis je niet hier in mensen, want het kan zo maar zijn dat de secretaresse deel uitmaakt van een investeringsclubje en ze samen 15 appartementen in eigendom en verhuur hebben. Als je enkele winkelpanden in een wijk als Central of Causeway Bay hebt, die je kunt verhuren, verdien je al snel 1 miljoen Hong Kong Dollar per jaar aan huurinkomsten per pand.

Dit is voor sommigen ruim genoeg van te leven. Vaak verlangt de bank van hen dat ze daarnaast een baan hebben omdat ze dan makkelijker een hypothecaire lening krijgen bij de bank.

Er is ook een groot verschil tussen expats die hier een appartement willen kopen en locals. Onder de 1 miljoen US dollar kun je hier niet veel kopen. Dus je vraagt je af hoe mensen dat voor elkaar krijgen. Zeker aangezien de downpayment voor de aankoop van een appartement bijna 50% is in sommige gevallen.

Echter zodra je hier wat langer rondloopt, blijkt dat de 50% downpayment alleen geldt voor expats. Locals kunnen vaak een appartement kopen met downpayment van tussen de 0% en 5%. In Nederland zou dit soort “discriminatie” volgens mij onmogelijk zijn, maar hier is het de normaalste zaak van de wereld.

De truc die men uithaalt hier is de volgende. Men koopt een appartement wat nog gebouwd moet worden. Zodra deze vrijgegeven worden, maar nog volledig gebouwd moeten worden, kopen mensen ze. De verwachtte bouwtijd is vaak minimaal 2 tot 3 jaar. Bij aankoop hoef je dan maar een beperkt bedrag neer te leggen (vaak rond de 10% van de aankoopwaarde). Dit leent men dan bij de bank. Vlak voor / rond de oplevering moet dan het hele bedrag betaalt worden. Inmiddels is het appartement bijna af en al flink in waarde gestegen (vaak 20-30% in 2 jaar). Vlak voor het hele bedrag moet worden overgemaakt wordt het dan verkocht en de winst wordt dan geherinvesteerd in de aankoop van een nieuw appartement en zo gaat men door en koopt men van tijd tot tijd appartementen en bouwt men een portefeuille op.

Mensen hebben hier 2 gezichten, want heel mensen weten dondersgoed hoe dit zit, maar niemand zal je vertellen dat er ook voor expats mogelijkheden zijn om tegen dezelfde betere voorwaarden een appartement te kunnen kopen. Dit omdat velen vinden dat jij niet dezelfde rechten hebt / hoort te hebben als zij. Met dit soort zaken gaat Nederland en de Europese Unie toch heel anders om. Je wordt toch vaak gezien als iemand die te veel betaald krijgt en meer faciliteiten krijgt dan zij. Een soort afgunst die op de achtergrond toch erg aanwezig is.

Het is goed om te beseffen dat heel veel dingen die je in Nederland als vanzelfsprekend beschouwd helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn en het opent ook je ogen, omdat een aantal dingen die in Nederland politiek bijna onbespreekbaar zijn in andere landen met andere ogen bekeken worden.