Sorry mensen voor deze klaagzang, maar dit moet even van mijn hart. De grote vraag is iedere keer waarom ik dit mezelf toch aan doe. Afgelopen week heb ik weer een martelgang ondergaan van 21.0975 kilometer. Beter bekend als de Hong Kong halve marathon. Mijn “broertje” en ik hadden besloten om nog een keer samen de halve marathon van Hong Kong te lopen.
Nu moest ik een klein beetje mijn zin doordrijven, want de starttijden waren heel vroeg. Rond 06.00 uur voor de groep die verwachtte een tijd te lopen tussen de 1.5 en 2 uur. 08.30uur voor mensen met een geschatte eindtijd tussen de 2 en 2.5 uur en 09.30uur voor mensen met een geschatte eindtijd tussen de 2.5 en 3 uur. Nu heb ik alle halve marathons die ik al gelopen heb binnen de 2 uur gelopen. Dat was ook dit jaar de doelstelling, maar ik weiger pertinent om om 3 uur ’s nachts op te staan om op tijd te kunnen ontbijten om vervolgens om 06.00 uur aan de start te staan. 09.30 uur vond ik een hele mooie tijd. Dus dat heb ik uiteindelijk maar doorgeduwd. Iets waar hij me achteraf overigens wel dankbaar voor was.
Het nadeel is alleen dat je dan niet tussen de meest snelle, sterke en ambitieuze lopers loopt. Dat dacht ik nog te kunnen omzeilen door achteraan te starten en pas enkele minuten nadat de laatste lopers de startlijn gepasseerd waren dit zelf te doen. Je tijd gaat pas officieel lopen nadat je de startlijn gepasseerd bent via een chip die je aan je schoenveters dient te bevestigen. De eerste 500-600 meter ging dat ook vrij lekker en vrij aardig. Weinig mensen voor je en alle ruimte, maar daarna werd het al gauw een stuk minder en met ongeveer 10.000 lopers op dezelfde starttijd waren het er gewoon te veel, waren sommige straten te smal en sommige lopers gewoon te langzaam. Dus daarna loop je gewoon tot kilometer 3-4 in druk “verkeer” en kun je niet echt lekker doorlopen.
Bizar is echter wel dat ik de eerste lopers al zag wandelen na nog geen 500 meter en dan moet je nog best wel een eindje voor je de finish bereikt. Wat ik dit jaar anders gedaan heb, is dat ik een fles water meegenomen had met daarin een snufje zout. Dat houdt het vocht beter vast in je lichaam, het neemt het ook beter op en zorgt er daardoor voor dat je minder snel kramp krijgt. Ik probeerde ook goed te drinken deze keer maar dat blijft ook altijd een drama. Mensen stoppen ineens pal voor je neus en dan bots je er zo boven op. Ik probeer namelijk altijd in de loop drinken aan te pakken, maar dat ging helaas niet. Heb daar dus wel wat tijd mee verloren iedere keer.
Echter iedere keer vraag ik me dan toch weer af, waarom ik mezelf die martelgang weer aan doe. Het zijn echt 21 lange kilometers en na 4 of 5 kilometer begint het me echt te vervelen en moet ik mezelf van kilometer naar kilometer slepen. Dat is dan echter weer wel een leuke uitdaging om jezelf zo mentaal af te sluiten van bepaalde zaken en te focussen op te blijven lopen ondanks de de kilometers die je nog moet lopen. De vermoeidheid bleef lang uit deze keer. Toch zeker tot de laatste kilometer. Daar kwam ik op een heuveltje weer in verkeer terecht en werd het echt zwaar.
Ondanks dat de voorbereiding weer niet goed was, heb ik hem toch weer binnen de 2 uur gelopen. Alle loopevenementen (Damloop, Halve Marathon van Egmond en Halve Marathon van Hong Kong) heb ik nu 2 keer gelopen. Dus het is tijd voor een nieuwe loopevenement en suggesties zijn welkom :)
No comments:
Post a Comment