Na het eerste tentamen was het meteen tijd voor het tweede tentamen en mijn course paper. Nu had ik het voordeel dat ik een vlucht van meer dan 10 uur voor de boeg had. Dus afgezien van het tentamen en mijn course paper kon ik in ieder geval het overige leeswerk doornemen.
Je kunt dan inderdaad 10 uur goed lezen, maar je verliest uiteindelijk wel een dag als je terugvliegt. Maar goed, 5 uur per dag over 2 dagen, ik denk dat dat nog best aardig is. Het viel me overigens op waartoe het menselijk lichaam in staat is.
Ik was redelijk moe toen ik het vliegtuig instapte en viel ook vrij snel in slaap. Na een goede 45 minuten werd ik wakker en werd het eten geserveerd. Vervolgens heb ik de rest van de vlucht heel wat kunnen doen. Vervolgens in de lounge in London (ik vloog van San Francisco via London naar Stuttgart) mijn werkemails doorgenomen en daarna door naar Stuttgart. Dit was hetzelfde verhaal. Ik viel meteen in slaap, maar 20 minuten later werd ik wakker en heb ik toch weer wat kunnen doen. Ik zal dit fenomeen, maar even bestempelen als power nap. Het is wonderbaarlijk om te zien wat zo’n power nap met je kan doen en waartoe het menselijk lichaam in staat is met behulp van zo’n power nap.
In Duitsland was het meteen vol aan de bak. Planningsessies met het team, het project was volop in beweging en er was nog een team externe consultants op komst. Dit leidt dan weer tot lange dagen en dat terwijl je eigenlijk om 6 of 7 uur de boel de boel moet laten om te gaan studeren. Dit valt dan toch vies tegen. Uiteindelijk blijf je toch langer doorwerken dan je van plan was. Je kunt je ook niet meteen helemaal terugtrekken aangezien de collega’s vaak ook samen iets willen eten en voor je het merkt is het na 9 uur ’s avonds, wil je nog sporten en is de dag eigenlijk al ver voorbij.
Wat iedereen aangeeft die het programma gevolgd heeft, is dat je heel snel keuzes moet leren maken. Wat is belangrijk en wat is minder belangrijk? Wat heb je absoluut nodig en wat ben je bereid om op te geven. Dit is iets wat ik deze 2 weken zeker ingezien heb, maar toepassen is nog niet altijd even makkelijk.
Ik heb dan nog het geluk dat ik bepaalde vakken in het verleden gehad heb en ik de basis dus enigszins begrijp, maar voor de mensen die geen economische achtergrond hebben en alles van het begin af aan moeten leren, kan ik me voorstellen dat het echt zwaar is.
Zelf ben ik ook in de gelukkige omstandigheid dat ik geen gezin en kinderen heb waar ik rekening mee hoef te houden, maar er zijn genoeg klasgenoten die wel in die situatie zitten. Ik kan me er dan ook geen voorstelling van maken hoe zwaar dat moet zijn voor die gezinnen als 1 van de 2 ouders een substantieel deel van zijn/haar tijd niet aan het gezin besteed, maar aan de studie gedurende 2 jaar. De gevolgen daarvan zijn, naar ik begrijp duidelijk zichtbaar in voorgaande jaren en helaas niet altijd in positieve zin. We zullen het vanzelf zien gedurende de komende 2 jaar wat de impact zal zijn op deze klas.
Je kunt dan inderdaad 10 uur goed lezen, maar je verliest uiteindelijk wel een dag als je terugvliegt. Maar goed, 5 uur per dag over 2 dagen, ik denk dat dat nog best aardig is. Het viel me overigens op waartoe het menselijk lichaam in staat is.
Ik was redelijk moe toen ik het vliegtuig instapte en viel ook vrij snel in slaap. Na een goede 45 minuten werd ik wakker en werd het eten geserveerd. Vervolgens heb ik de rest van de vlucht heel wat kunnen doen. Vervolgens in de lounge in London (ik vloog van San Francisco via London naar Stuttgart) mijn werkemails doorgenomen en daarna door naar Stuttgart. Dit was hetzelfde verhaal. Ik viel meteen in slaap, maar 20 minuten later werd ik wakker en heb ik toch weer wat kunnen doen. Ik zal dit fenomeen, maar even bestempelen als power nap. Het is wonderbaarlijk om te zien wat zo’n power nap met je kan doen en waartoe het menselijk lichaam in staat is met behulp van zo’n power nap.
In Duitsland was het meteen vol aan de bak. Planningsessies met het team, het project was volop in beweging en er was nog een team externe consultants op komst. Dit leidt dan weer tot lange dagen en dat terwijl je eigenlijk om 6 of 7 uur de boel de boel moet laten om te gaan studeren. Dit valt dan toch vies tegen. Uiteindelijk blijf je toch langer doorwerken dan je van plan was. Je kunt je ook niet meteen helemaal terugtrekken aangezien de collega’s vaak ook samen iets willen eten en voor je het merkt is het na 9 uur ’s avonds, wil je nog sporten en is de dag eigenlijk al ver voorbij.
Wat iedereen aangeeft die het programma gevolgd heeft, is dat je heel snel keuzes moet leren maken. Wat is belangrijk en wat is minder belangrijk? Wat heb je absoluut nodig en wat ben je bereid om op te geven. Dit is iets wat ik deze 2 weken zeker ingezien heb, maar toepassen is nog niet altijd even makkelijk.
Ik heb dan nog het geluk dat ik bepaalde vakken in het verleden gehad heb en ik de basis dus enigszins begrijp, maar voor de mensen die geen economische achtergrond hebben en alles van het begin af aan moeten leren, kan ik me voorstellen dat het echt zwaar is.
Zelf ben ik ook in de gelukkige omstandigheid dat ik geen gezin en kinderen heb waar ik rekening mee hoef te houden, maar er zijn genoeg klasgenoten die wel in die situatie zitten. Ik kan me er dan ook geen voorstelling van maken hoe zwaar dat moet zijn voor die gezinnen als 1 van de 2 ouders een substantieel deel van zijn/haar tijd niet aan het gezin besteed, maar aan de studie gedurende 2 jaar. De gevolgen daarvan zijn, naar ik begrijp duidelijk zichtbaar in voorgaande jaren en helaas niet altijd in positieve zin. We zullen het vanzelf zien gedurende de komende 2 jaar wat de impact zal zijn op deze klas.
No comments:
Post a Comment