Wij wilden graag richting Simatai. Dit op aanraden van een van de Nederlanders in mijn loopgroep die een tijd in Beijing gewoond heeft. Echter dat bleek achteraf ongeveer 130 kilometer buiten de ringwegen van Beijing te liggen. Dus de chauffeur had ook niet echt een idee waar hij heen moest. Gelukkig brachten zijn telefoon en een paar behulpzame vrienden uitkomst.
Onderweg konden we mooi van het Chinese landschap genieten. Dan valt meteen op hoe uitgestrekt China is. Buiten de grote steden is er niet zoveel en ligt er met name nog veel “ongebruikt” land. Toen we onderweg wilde stoppen, bleek dat Chinese toiletten ook niet zijn wat je ervan verwacht. Het is het bekende gat in de grond, zoals je dat bij oudere toiletten in Frankijk nogal eens ziet. Echter, er is hier 1 nadeel. Geen enkel toilet heeft toiletpapier. Dit geef te denken.
Toen we op de plaats aankwamen waar we wilden zijn, werden we om een of andere vage reden ergens anders heen gestuurd. Zowel de persoon die ons terugstuurde als de chauffeur spraken geen Engels. Dus je gaat er dan maar vanuit dat het goed gaat.
We werden blijkbaar naar een site gestuurd iets verderop. In eerste instantie was het de bedoeling om een wandeling van een uur of 3 te maken op de muur van punt A naar B, maar aangezien we nogal wat moeite hadden om bij punt A (of iets daar in de buurt) te komen, hebben we deze gok maar niet gewaagd. Dan hadden we namelijk met de chauffeur (die geen Engels sprak) af moeten spreken dat hij ons ergens op zou komen halen, waarvan we zelf niet wisten waar en hij waarschijnlijk ook niet. We hadden immers onze oorspronkelijke tocht uit laten leggen door de receptie, maar omdat we nu op een andere plaats op zouden stappen, hebben we maar besloten om op deze locatie te blijven en niet het risico te lopen om hopeloos te verdwalen in China.
De muur an sich is overigens erg indrukwekkend. Je kunt ook goed zien dat bepaalde stukken wel gerestaureerd zijn, bepaalde delen nog ontwikkelingen zijn en dat met sommige delen (nog) helemaal niet gerestaureerd zijn.
Omdat de locatie zo ver buiten Beijing lag, was het er erg rustig en kon je mooi van het uitzicht en de bij vlagen serene rust genieten. Dit versterkt het indrukwekkende effect wat de Chinese muur toch al heeft.
Na een paar uur rondgelopen te hebben, hebben we de auto weer opgezocht en terug naar het hotel. Daar weer een lekker wijntje gedronken en vervolgens heerlijk Braziliaans gegeten. Enorme spiezen met vlees waarvan je per spies kon kiezen of je een stukje wilde en hoeveel. Met name het rundvlees was uitermate heerlijk bereid. Natuurlijk een Caipirinha gedronken en daarna heerlijk gaan slapen.
De bloesemvelden
Jishanling, een deel van de Chinese muur
De ingang bij Jishanling
Een kaartje van het complex
Chinezen snappen het, koffie en thee eens zo duur als een biertje
Een stuk van de muur
Een wachttoren
Een deel van de muur dat nog niet gerestaureerd is
Het complex
De muur
Het uitzicht
Het uitzicht
No comments:
Post a Comment