De VS is een enorm competitief land. De hele maatschappij is ermee doordrenkt. Ik denk dat ik er eerder als een wat over gezegd heb, maar ik denk dat mensen in Nederland niet altijd beseffen hoe bevoorrecht ze zijn. Alle studies en universiteiten staan in principe voor iedereen open. Als je in de VS naar een van de prestigieuze universiteiten wil, moet je (als ouder) zo ongeveer al gaan plannen vanaf het moment dat je kind 6 jaar oud is aangezien het een heel selectief process is.
Dit zie je ook terug in het bedrijfsleven en in de sport. Als nummer 2 ben je de eerste verliezer. Wat je wint maakt niet altijd evenveel uit, als je maar wint, want winnen telt hier! Hier geldt dus echt: goed, beter, best of groot, groter, grootst. Zeker buiten de grote steden, in suburban Amerika is het echt extreem. Niemand loopt hier. Iedereen heeft auto’s en met auto’s bedoel ik dan ook echt grote auto’s. Ram van’s, GMC en Ford (ondermeer de F-series (F-150, F-250, F-350 en F-450) en grote trucks zoals Peterbilt. Wat betreft de Peterbilt trucks kan ik nog zeggen dat ik ze om te zien niet onaardig vind, maar zeker de trucks zijn woonhuizen op wielen. Daarnaast zijn het inefficiente, benzineslurpende monsters. Echter je status als man wordt in suburban Amerika toch vaak afgemeten aan het formaat van je auto. En met een benzineprijs van USD 3 en een beetje per gallon, kun je het je ook nog veroorloven om een auto te rijden die een verbruik heeft van pak hem beet 1 op 5.
Winkelcentra zijn ook anders opgezet. Waar het in Nederland en Azie veelal compact opgezet is, is het hier heel wijds opgezet (zogenaamde strip malls). Mensen rijden dan vaak ook van de ene winkel naar de andere.
Auto’s is overigens niet het enige. De mensen hier zijn veelal ook vrij “groot”. Echter de oorzaak hiervan laat zich raden. Een trip naar Raleigh, North Carolina, waar het US kantoor van Lenovo gevestigd is, maakte veel duidelijk. Porties hier zijn niet groot, niet groter, maar grootst. Een groot aantal voorgerechten voor 1 zouden niet misstaan als hoofdgerecht voor 2 personen. Mensen eten hier vaak dan een voor-, hoofd- en nagerecht.
Zo gingen we met het team eten bij Maggiano’s. Dit is een keten van Italiaanse restaurants. We zouden hier family style gaan eten (ongeveer USD 25pp). Dit betekende 2 voorgerechten, 2 salades, 4 hoofdgerechten en 2 desserts. Mijn eerste gedachte was, als dat maar genoeg is voor 7 man.
Echter ik zou versteld staan. Nu ben ik zelf niet zo’n grote eter meer. Het begon met 2 voorgerechten. Nu kregen we niet 2 schalen, maar 4. Daarna de 2 salades. Wederom niet 2 maar 4 schalen. Ik zat toen al redelijk vol. Daarna kwamen er nog 7 schalen met hoofdgerecht en 4 schalen met nagerecht. Echt belachelijk veel. Maar goed Amerikanen zouden Amerikanen niet zijn als ze daar geen oplossing voor hadden. Dus een hoop dozen aan laten rukken en al het overgebleven eten ingepakt om mee naar huis te nemen. Eten mee naar huis nemen is overigens heel normaal hier. Zover ik het heb kunnen zien ging tenminste iedereen met 2 dozen (het formaat ovenschaal) naar huis en ik denk dat 2 of 3 mensen zeker met 5 of 6 dozen naar huis gingen. Je kunt er met de familie dan zeker nog 2 dagen van eten en weggooien is ook zonde.
Verder is veel eten gefrituurd dus alles behalve heel gezond. Zeker in suburban Amerika en dan met name in een aantal van de Zuidelijke staten. Er zijn ook uitzonderingen overigens. Grote steden en staten zoals bij voorbeeld Californie en Florida (LA, San Francisco, Miami) zijn echte “schoonheidsideaal-steden” waar een heel groot deel van de stad en staat erg gezond leeft. Groot, groter, grootst gaat hier afentoe met behulp van de sportschool of de plastische chirurg. In de VS zie je dan vaak ook meer beide extremen dan de gulden middenweg.
No comments:
Post a Comment