Het Australia Day ball was een mooie gelegenheid om er even lekker tussenuit te zijn. Ik zoek nog steeds naar een goede typering voor de sfeer van de avond, maar ik denk dat ik me aan moet sluiten bij de typeringen die een van de mensen uit mijn loopgroep er aan gaf.
Die typeerde het als volgt: “Australia is a young nation, so Aussies don’t have a culture, they just want another reason to get pissed.” Wat hij daarmee wilde zeggen is dat Australie als land nog niet heel oud is en vergeleken met landen als Engeland, Schotland en Ierland ook geen eeuwenoude tradities hebben. Australiers houden van drinken en grijpen iedere kans aan om dat te doen.
Gala’s zijn eigenlijk altijd best leuke feestjes. De hele sfeer is anders. Iedereen ziet er netjes gekleed uit. In ieder geval de mensen die zichzelf en het hele idee van een “gala” respecteren proberen zich aan de dresscode te houden. Anderen daarentegen trekken gewoon het eerste het beste uit de kast wat ze tegenkomen. Het zegt vaak genoeg over de persoon zelf.
Na alle grappen en grollen over spelletjes waarmee je prijzen kon winnen (er gaat hier geen gala of Dinner & Dance voorbij zonder idiote spelletjes) werd er een heerlijk diner geserveerd met volop drank. Naast mij zaten 2 Australiers aan de tafel. Daarnaast een Singaporees stel en daarnaast een stel uit de UK. Een heel gemengd gezelschap, maar wel erg gezellig. Later op de avond was er nog een veiling van allerlei attributen (tapijten, schilderijen, muziekvoorwerpen, etc) waar gretig op geboden werd.
Daarna werd er nog een heel buffet aan snacks opgediend buiten de grote zaal alvorens de band begon te spelen en een groot deel zich op de dansvloer begaf.
Terugkijkend op de avond met de opmerkingen van de persoon uit mijn loopgroep in mijn achterhoofd kan ik zeggen dat hij gelijk heeft. Na het diner en de veiling kwam ik de persoon tegen die de hele avond aan elkaar praatte tegen buiten de grote zaal en zijn oogjes waren heel glazig en hij liep niet heel soepel en heel recht meer. Hij schijnt overigens een bekend TV commentator te zijn voor bepaalde sporten op de Australische TV, maar goed ergens is het leuk dat je dat niet weet en je dus met een hele diverse groep mensen kunt praten en een onwijs gezellig avond kunt hebben. Daarna kwam ik nog een van de dames tegen die bij mij aan tafel gezeten had en ook zij had enigszins glazige ogen en liep niet zo soepel meer. Het feit dat ik haar niet goed verstond kan zowel liggen aan het feit dat ze een Australisch accent had als het feit dat ze misschien net iets te veel gedronken had.
De dame waarmee ik op het gala was, zou die ochtend rond 4 uur naar het vliegveld vertrekken om daar rond 06.00 terug te vliegen naar Hong Kong. Om 12.00 uur moest ze namelijk een barbeque opstarten bij haar thuis, maar dat werd op afstand volgens mij goed gecoordineerd met enkele telefoontjes en smsjes. Ik ben zelf iets na 02.00 afgehaakt aangezien het net iets te veel van het goede was na de korte nacht de nacht ervoor.
Al met al een supergezellig weekend. Ik werd nog hartelijk bedankt voor mijn goede gastheerschap en het weekend erop zou zijn mijn gastvrouw zijn in Hong Kong en mij daar rondleiden. Ik kijk er nu al naar uit. :-)
Tuesday, March 30, 2010
Monday, March 22, 2010
Bezoek uit Hong Kong
Op donderdag kreeg een mailtje van een vriendin uit Hong Kong dat ze het weekend in Singapore zou zijn en of ik zin had om iets leuks te gaan doen. Ik had dus welgeteld 1 dag de tijd om iets te bedenken. Maar goed ik ken haar al wat langer en ze plant dingen nooit heel erg ver vooruit, maar veelal spontaan en last minute. Dat is ook iets wat in zijn algemeenheid wel geldt in Singapore, alles is hier wat meer vrijheid blijheid en soms heeft lang van te voren iets plannen niet heel veel zin. Dat is even een omschakeling in het begin, maar het went vanzelf zodra je het hele idee van houvast en structuur los kunt laten. Iets wat volgens mij typisch Nederlands is. :-)
Ze houdt wel van een feestje dus vrijdagavond moesten we natuurlijk op stap. We zijn begonnen in de New Asia bar. Deze bar ligt op de 70e etage van het Swissotel en geeft een prachtig uitzicht over de stad. Daar kwamen we meteen bekenden van haar tegen en die hadden volgens mij ook wel zin in een feestje, want voor ik iets kon bestellen kwamen de drankjes al voorbij.
Tegen 02.00 besloten we richting Clarke Quay te gaan om daar nog verder te gaan stappen. Uiteindelijk in Attica beland. Daar werden meteen flessen wodka besteld. Uiteindelijk was ik rond half 5 terug thuis en het jammere was dat ik de volgende dag een bezichtiging voor een appartement had, waarbij de makelaar me om 09.30 op zou halen. Dat viel niet mee. :-)
Na de bezichtiging naar de gym gegaan om het laatste restje ellende eruit te sporten om vervolgens samen te gaan lunchen. Na wat brainstormen hadden we besloten naar Sentosa te gaan. Daar uiteindelijk bij Cafe del Mar op het terras beland en heerlijk geluncht. Beetje jammer is dat het uitzicht met name een kunstmatig aangelegd strand is en net uit de kust allerlei grote schepen voor anker liggen. Daarna nog wat rondgelopen op Sentosa en naar de “surfbak” gekeken. De zogenaamde surfbak is een bak, waarin ze een water spuiten om een kunstmatige golf te creeren waarop mensen kunnen leren boardsurfen. Dus gewoon op een klein plankje zonder zeil. Zag er erg grappig uit en is volgens mij een erg leuke besteding van je vrije middag. Jammer dat we er niet op gekleed waren.
Vervolgens terug gegaan naar mijn appartement aangezien zij naar een gala moest en ik wat zou gaan eten. Aangezien de galajurk een dag in de koffer gezeten had, zat deze natuurlijk redelijk in de vouwen en moest deze dus gestreken / gestoomd worden, maar dat laatste is een beetje lastig als het 17.00 is en je om 19.00 op het gala moet verschijnen. Dus ik voelde hem al aankomen. Of ik dat niet even wilde doen. Nu zijn er dingen waar ik goed in en dingen waar ik niet goed in ben en strijken valt duidelijk in de laatste categorie. Daarom ben ik ook zo blij dat ik hier weer een werkster heb die 1 keer per week komt schoonmaken en strijken. Ik ga dan ook zeker niet een dure zijden galajurk van iemand anders strijken en zeker niet als ze maar 1 zo’n jurk bij heeft. Maar goed samen ben je sterker en creatiever dan alleen en ik heb blijkbaar een heel fancy strijkijzer. Dus uiteindelijk de jurk op een kleerhanger aan de lamp gehangen en vervolgens het strijkijzer erlangs bewegen om de jurk zo alsnog te stomen. Het werkte eigenlijk best goed. :-)
Vervolgens meegereden naar het Swissotel. Je laat tenslotte een dame in galajurk en hoge hakken niet alleen met haar koffer sjouwen. Daar aangekomen ging zij de kaartes ophalen. Die werden bewaard door een andere vriend die mij nog herkende uit Vietnam en vroeg of ik ook niet wilde komen. Ik was er niet echt op gekleed, maar kreeg een kaartje in mijn handen gedrukt en ben dus snel terug naar huis gegaan om om te kleden. Eerst thuis nog even snel een vlucht naar Hong Kong geboekt en vervolgens omgekleed en teruggegaan naar het gala (het jaarlijkse ANZ Australia Ball).
Ze houdt wel van een feestje dus vrijdagavond moesten we natuurlijk op stap. We zijn begonnen in de New Asia bar. Deze bar ligt op de 70e etage van het Swissotel en geeft een prachtig uitzicht over de stad. Daar kwamen we meteen bekenden van haar tegen en die hadden volgens mij ook wel zin in een feestje, want voor ik iets kon bestellen kwamen de drankjes al voorbij.
Tegen 02.00 besloten we richting Clarke Quay te gaan om daar nog verder te gaan stappen. Uiteindelijk in Attica beland. Daar werden meteen flessen wodka besteld. Uiteindelijk was ik rond half 5 terug thuis en het jammere was dat ik de volgende dag een bezichtiging voor een appartement had, waarbij de makelaar me om 09.30 op zou halen. Dat viel niet mee. :-)
Na de bezichtiging naar de gym gegaan om het laatste restje ellende eruit te sporten om vervolgens samen te gaan lunchen. Na wat brainstormen hadden we besloten naar Sentosa te gaan. Daar uiteindelijk bij Cafe del Mar op het terras beland en heerlijk geluncht. Beetje jammer is dat het uitzicht met name een kunstmatig aangelegd strand is en net uit de kust allerlei grote schepen voor anker liggen. Daarna nog wat rondgelopen op Sentosa en naar de “surfbak” gekeken. De zogenaamde surfbak is een bak, waarin ze een water spuiten om een kunstmatige golf te creeren waarop mensen kunnen leren boardsurfen. Dus gewoon op een klein plankje zonder zeil. Zag er erg grappig uit en is volgens mij een erg leuke besteding van je vrije middag. Jammer dat we er niet op gekleed waren.
Vervolgens terug gegaan naar mijn appartement aangezien zij naar een gala moest en ik wat zou gaan eten. Aangezien de galajurk een dag in de koffer gezeten had, zat deze natuurlijk redelijk in de vouwen en moest deze dus gestreken / gestoomd worden, maar dat laatste is een beetje lastig als het 17.00 is en je om 19.00 op het gala moet verschijnen. Dus ik voelde hem al aankomen. Of ik dat niet even wilde doen. Nu zijn er dingen waar ik goed in en dingen waar ik niet goed in ben en strijken valt duidelijk in de laatste categorie. Daarom ben ik ook zo blij dat ik hier weer een werkster heb die 1 keer per week komt schoonmaken en strijken. Ik ga dan ook zeker niet een dure zijden galajurk van iemand anders strijken en zeker niet als ze maar 1 zo’n jurk bij heeft. Maar goed samen ben je sterker en creatiever dan alleen en ik heb blijkbaar een heel fancy strijkijzer. Dus uiteindelijk de jurk op een kleerhanger aan de lamp gehangen en vervolgens het strijkijzer erlangs bewegen om de jurk zo alsnog te stomen. Het werkte eigenlijk best goed. :-)
Vervolgens meegereden naar het Swissotel. Je laat tenslotte een dame in galajurk en hoge hakken niet alleen met haar koffer sjouwen. Daar aangekomen ging zij de kaartes ophalen. Die werden bewaard door een andere vriend die mij nog herkende uit Vietnam en vroeg of ik ook niet wilde komen. Ik was er niet echt op gekleed, maar kreeg een kaartje in mijn handen gedrukt en ben dus snel terug naar huis gegaan om om te kleden. Eerst thuis nog even snel een vlucht naar Hong Kong geboekt en vervolgens omgekleed en teruggegaan naar het gala (het jaarlijkse ANZ Australia Ball).
Tuesday, March 16, 2010
Eten bij de buren
Per toeval raakte ik in de bar onder het complex met een aantal mensen in gesprek. 1 daarvan bleek ook in hetzelfde complex te wonen als ik, maar dan in de andere toren en een fervent zeilfan te zijn. Vervolgens wissel je gegevens uit en daarna nog een keer afgesproken om wat te gaan drinken. Het jammere was dat hij de volgende dag vrij was en ik moest werken. Dat had ik alleen net even iets te laat in de gaten. Maar goed de avond was verder erg gezellig.
Naast een fervent zeilfan houdt de “buurman” ook erg van koken. Dus werd ik uitgenodigd om bij hem en zijn vriendin te komen eten. Hij had nog wat meer mensen uitgenodigd dus het zou beloofde een erg gezellige avond te worden. Ik begreep namelijk dat hij een halve dag in de keuken gestaan had.
Had tussendoor ergens een biertje gedronken en werd bij binnenkomst meteen getrakteerd op champagne. Vervolgens kwamen de andere gasten binnen. Nadat de champagne op was langzaam aan tafel gegaan. Het voorgerecht was een heerlijke soep. Daar had ik glaasje wit bij. Daarna het hoofdgerecht was een heerlijke boeuf bourguignon. Daarbij wat rode wijn gedronken en vervolgens nog een andere rode wijn bij de kaas.
Het eten was allemaal even overheerlijk en heb er echt van genoten. Interessante gesprekken gehad. Ik begreep wel dat zijn vriendin redelijk wat mensen kende in Singapore en zo hoor je dan ook wat meer over wat zich in Singapore afspeelt wat je zo snel als expat niet ziet.
Aangezien ik op zoek ben naar een nieuw appartement, heeft ze me nog een goede agent aangeraden die me aan het helpen is om iets nieuws te zoeken. De huurprijzen zijn namelijk door het dak gegaan. Voor veel appartementen in het complex waar ik nu woon vragen ze rustig 50%-90% meer aan huur. Hoezo economische crisis denk je dan.
Daarna nog naar het skyterras gegaan om daar een laatste drankje te doen alvorens te gaan slapen.
Al met al een hele gezellige avond en ik ben blij met zulke aardige buren.
Naast een fervent zeilfan houdt de “buurman” ook erg van koken. Dus werd ik uitgenodigd om bij hem en zijn vriendin te komen eten. Hij had nog wat meer mensen uitgenodigd dus het zou beloofde een erg gezellige avond te worden. Ik begreep namelijk dat hij een halve dag in de keuken gestaan had.
Had tussendoor ergens een biertje gedronken en werd bij binnenkomst meteen getrakteerd op champagne. Vervolgens kwamen de andere gasten binnen. Nadat de champagne op was langzaam aan tafel gegaan. Het voorgerecht was een heerlijke soep. Daar had ik glaasje wit bij. Daarna het hoofdgerecht was een heerlijke boeuf bourguignon. Daarbij wat rode wijn gedronken en vervolgens nog een andere rode wijn bij de kaas.
Het eten was allemaal even overheerlijk en heb er echt van genoten. Interessante gesprekken gehad. Ik begreep wel dat zijn vriendin redelijk wat mensen kende in Singapore en zo hoor je dan ook wat meer over wat zich in Singapore afspeelt wat je zo snel als expat niet ziet.
Aangezien ik op zoek ben naar een nieuw appartement, heeft ze me nog een goede agent aangeraden die me aan het helpen is om iets nieuws te zoeken. De huurprijzen zijn namelijk door het dak gegaan. Voor veel appartementen in het complex waar ik nu woon vragen ze rustig 50%-90% meer aan huur. Hoezo economische crisis denk je dan.
Daarna nog naar het skyterras gegaan om daar een laatste drankje te doen alvorens te gaan slapen.
Al met al een hele gezellige avond en ik ben blij met zulke aardige buren.
Monday, March 8, 2010
1 jaar in Singapore
Terug in Singapore kon het aftellen beginnen. 14 januari 2010 was ik precies 1 jaar in Singapore. Dat is dan een mooi moment om de balans op te maken over het afgelopen jaar. Wat heeft 1 jaar in het buitenland me wel en ook wat heeft het me niet gebracht.
Het afgelopen jaar is eigenlijk redelijk snel gegaan. Het is niet dat ik me mijn aankomst nog als de dag van gisteren herinner, maar het is wel redelijk snel voorbij gegaan.
Voor wat betreft werk is het geen gemakkelijk jaar geweest. Ik heb een hele mooie uitdaging gekregen door een tijdje in Vietnam door te mogen brengen waar ik enorm veel gezien en toch ook wat geleerd heb. Singapore was een stuk lastiger. Zeker ook gezien het feit dat de economische omstandigheden niet echt meewerkten, wat toch zijn weerslag heeft op de werkvloer. Door de vele nationaliteiten en de algehele cultuur in Azie is het hier een stuk competitiever. Er zijn weinig Nederlanders die ik in de Big 4 gezien heb die supercompetitief zijn. Daarentegen weten veel mensen dat ze in Azie moeten zijn om dat daar de economische ontwikkeling voor de komende jaren gaat gebeuren. Hier liggen toch net iets meer opportunities dan in Europa. Het was duidelijk te zien dat er hier al weer redelijk wat mensen aangenomen werden (o.a. banken en advieswereld) terwijl er in Europa nog volop mensen ontslagen werden.
Nederlanders zijn in ieder geval niet zo open-minded en subtiel als dat we zelf denken dat we zijn. Nederlanders zijn er direct, soms op het botte af en een groot deel zoekt elkaar op. Daar is niks mis mee, maar die mensen staan op een andere manier in het leven. Die zijn hier vaak voor een tijdelijke periode heen gestuurd en voor hen is het dus vooral een lange vakantie die ze moeten gebruiken om zoveel mogelijk te zien van de regio.
Prive is het ook een jaar met ups en downs geweest. Ik heb heel veel leuke mensen mogen ontmoeten waarmee ik veel leuke dingen heb kunnen doen (b.v. de hash en wat mensen waar ik vriendschappen mee opgebouwd heb). Je merkt wel dat sommige dingen ook erg oppervlakkig zijn. Waar veel mensen relatief open zijn in het begin verandert dat naar verloop van tijd. Zeker voor de mensen die hier langer zitten. Die hebben vaak hun eigen vriendenclub en willen best een keer iets doen, maar toch vooral niet te vaak. Je moet als je bij mensen aanhaakt ook vooral aangehaakt blijven. Toen ik door een lastige periode ging in het midden van het jaar stond mijn hoofd vooral niet naar uitgaan. Die mensen geven dan nu ook niet thuis als je een keer wat wil afspreken. Het advies is hier dan ook om het eerste jaar/anderhalf jaar zoveel mogelijk mensen te ontmoeten en daarna te gaan filteren, maar dat is eigenlijk meer een natuurlijk proces wat vanzelf gaat. Ook hier word je sterker van als mens.
Wat kan ik er verder over vertellen. Ik ben er inmiddels wel achter dat het leven in Azie me goed bevalt. Het weer is het hele jaar door uitstekend (was meteen meer dan een week echt goed ziek toen ik terugkwam). Ik hou ontzettend van Aziatisch eten (dumplings, noodles, rijst in allerlei variaties met vis en vooral vlees). Het feit dat je iedere avond op het terras kunt zitten geeft iedere dag weer een beetje een vakantiegevoel. Het is heerlijk om van de “van 9 tot 5” mentaliteit af te zijn en verder is het een hele mooie uitvalsbasis om van hieruit veel te reizen. Dat is in ieder geval een van mijn goede voornemens.
Een aantal andere dingen zijn natuurlijk ook waar. Er was ook tijd dat het wat minder ging met me hier in Singapore (zowel zakelijk als prive). En ja dan voel je je inderdaad heel alleen, omdat er dan geen familie of vrienden zijn waar je je verhaal bij kwijt kunt. Vriendschappen hier zijn in zijn algemeenheid toch net iets oppervlakkiger dan “back home” en iedereen kent iedereen hier dus je moet heel erg oppassen wat je tegen wie vertelt.
Al met al kan ik concluderen dat een jaar is wat ik zeker niet had willen missen en ik zie het als een uitdaging om er dit jaar een beter jaar van te maken.
Het afgelopen jaar is eigenlijk redelijk snel gegaan. Het is niet dat ik me mijn aankomst nog als de dag van gisteren herinner, maar het is wel redelijk snel voorbij gegaan.
Voor wat betreft werk is het geen gemakkelijk jaar geweest. Ik heb een hele mooie uitdaging gekregen door een tijdje in Vietnam door te mogen brengen waar ik enorm veel gezien en toch ook wat geleerd heb. Singapore was een stuk lastiger. Zeker ook gezien het feit dat de economische omstandigheden niet echt meewerkten, wat toch zijn weerslag heeft op de werkvloer. Door de vele nationaliteiten en de algehele cultuur in Azie is het hier een stuk competitiever. Er zijn weinig Nederlanders die ik in de Big 4 gezien heb die supercompetitief zijn. Daarentegen weten veel mensen dat ze in Azie moeten zijn om dat daar de economische ontwikkeling voor de komende jaren gaat gebeuren. Hier liggen toch net iets meer opportunities dan in Europa. Het was duidelijk te zien dat er hier al weer redelijk wat mensen aangenomen werden (o.a. banken en advieswereld) terwijl er in Europa nog volop mensen ontslagen werden.
Nederlanders zijn in ieder geval niet zo open-minded en subtiel als dat we zelf denken dat we zijn. Nederlanders zijn er direct, soms op het botte af en een groot deel zoekt elkaar op. Daar is niks mis mee, maar die mensen staan op een andere manier in het leven. Die zijn hier vaak voor een tijdelijke periode heen gestuurd en voor hen is het dus vooral een lange vakantie die ze moeten gebruiken om zoveel mogelijk te zien van de regio.
Prive is het ook een jaar met ups en downs geweest. Ik heb heel veel leuke mensen mogen ontmoeten waarmee ik veel leuke dingen heb kunnen doen (b.v. de hash en wat mensen waar ik vriendschappen mee opgebouwd heb). Je merkt wel dat sommige dingen ook erg oppervlakkig zijn. Waar veel mensen relatief open zijn in het begin verandert dat naar verloop van tijd. Zeker voor de mensen die hier langer zitten. Die hebben vaak hun eigen vriendenclub en willen best een keer iets doen, maar toch vooral niet te vaak. Je moet als je bij mensen aanhaakt ook vooral aangehaakt blijven. Toen ik door een lastige periode ging in het midden van het jaar stond mijn hoofd vooral niet naar uitgaan. Die mensen geven dan nu ook niet thuis als je een keer wat wil afspreken. Het advies is hier dan ook om het eerste jaar/anderhalf jaar zoveel mogelijk mensen te ontmoeten en daarna te gaan filteren, maar dat is eigenlijk meer een natuurlijk proces wat vanzelf gaat. Ook hier word je sterker van als mens.
Wat kan ik er verder over vertellen. Ik ben er inmiddels wel achter dat het leven in Azie me goed bevalt. Het weer is het hele jaar door uitstekend (was meteen meer dan een week echt goed ziek toen ik terugkwam). Ik hou ontzettend van Aziatisch eten (dumplings, noodles, rijst in allerlei variaties met vis en vooral vlees). Het feit dat je iedere avond op het terras kunt zitten geeft iedere dag weer een beetje een vakantiegevoel. Het is heerlijk om van de “van 9 tot 5” mentaliteit af te zijn en verder is het een hele mooie uitvalsbasis om van hieruit veel te reizen. Dat is in ieder geval een van mijn goede voornemens.
Een aantal andere dingen zijn natuurlijk ook waar. Er was ook tijd dat het wat minder ging met me hier in Singapore (zowel zakelijk als prive). En ja dan voel je je inderdaad heel alleen, omdat er dan geen familie of vrienden zijn waar je je verhaal bij kwijt kunt. Vriendschappen hier zijn in zijn algemeenheid toch net iets oppervlakkiger dan “back home” en iedereen kent iedereen hier dus je moet heel erg oppassen wat je tegen wie vertelt.
Al met al kan ik concluderen dat een jaar is wat ik zeker niet had willen missen en ik zie het als een uitdaging om er dit jaar een beter jaar van te maken.
Subscribe to:
Posts (Atom)