Vandaag heb ik mijn eerste ervaring gehad met Aziatische bureaucratie. Om uitbetaald te krijgen, heb je een bankrekening nodig. Nu wil alleen het geval dat je daarvoor niet bij elke willekeurige bank een bankrekening mag openen. Zo hebben wij de keuze uit 4 banken, te weten HSBC, Citi, DBS en POSB. De laatste 2 zijn mij niet zo bekend. DBS schijnt overigens de grootste bank ik Singapore te zijn, maar dat terzijde en aangezien Citi niet heel erg positief in het nieuws is de laatste weken, had ik me voorgenomen om dan maar een rekening te gaan openen bij HSBC. Ik loop daar tenslotte elke dag langs.
Vol goede moed tijdens de lunch naar HSBC gelopen, waar ik geholpen wordt door een dame. Nu kan ik je inmiddels vertellen dat een bankrekening openen hier geen sinecure is of in ieder geval niet bij HSBC. Ze willen namelijk echt alles van je weten en je moet allerlei papieren overleggen. Alleen mijn employment pass (visum, paspoort en pas van het bedrijf waren niet genoeg). Het bedrijf heeft nl een specifieke regeling getroffen met HSBC waardoor je allerlei waivers krijgt, maar dan moet je wel aan kunnen tonen dat je daar werkt en een visum, paspoort en toegangspas tot het bedrijf zijn niet genoeg. Je moet nl aan kunnen tonen dat het bedrijf jou aangenomen heeft. Hoe kom je anders aan een toegangspas zou je denken, maar goed in Amerika zouden ze zeggen: “A rule is a rule”. En van regels wordt nu blijkbaar niet afgeweken. Daarnaast willen ze ook weten waar je woont. Nu zit ik tijdelijk in een hotel, dus dat is sowieso lastig, maar ook dat willen bevestigd zien.
Dus ik terug naar kantoor om de papieren te halen. Netjes mijn arbeidscontract opgezocht, visumaanvraag en hotelreservering en ik vol goede moed terug naar HSBC. Helaas dit was niet de informatie die men zocht. De werkgever dient namelijk een brief te schrijven waarin dit allemaal bevestigd wordt en waarin ik geintroduceerd wordt aan het branchehoofd van HSBC. Dat schijnt heel normaal te zijn, want ik ben niet de eerste klant van het bedrijf en blijkbaar zijn ze daar bij HR van op de hoogte, maar dat wordt je alleen niet meegedeeld als je daar dan bent (de dag ervoor red.). Waar ze ook over vielen was het feit dat ik in een hotel verblijf. Dus ik probeerde nog heel netjes dat ik een bankrekening nodig heb om salaris en onkosten betaald te krijgen, waarvan ik vervolgens een voorschot/borg voor de huur kan betalen en ik dan dus een permanent adres heb. Dat kan je snel genoeg veranderen zou je denken, maar helaas. Afgesproken dat ik even zou wachten en dat HSBC contact zou opnemen met HR. Je denkt zoiets kan je toch altijd nasuren, maar helaas ook dat werkt niet hier. Het was rond half 2 dus ik had goede hoop, maar HR is van 12 tot 2 met lunchpauze en dan neemt er dus ook niemand de telefoon op en naar ik begrijp wordt het ook niet gewaardeerd als je tussen 12 en 2 langsloopt. Dus ik werd net zo netjes afgeserveerd als je binnenkomt.
Zoals gezegd: “A rule is a rule”, dus kon ik weer terug naar kantoor en nog steeds zonder bankrekening.
Na 2 uur toch maar even contact opgenomen met HR en die waren verbaasd dat ik een brief nodig had, maar op de een of andere manier had ik hem daarna toch vrij snel. Dus morgen nog maar eens proberen.
Het meest verbazingwekkende was overigens nog wel dat die waivers alleen betrekking lijken te hebben op een minimum stortingsverplichting van volgens mij omgerekend € 200. Daar had ik dus die hele brief voor nodig, maar dat zeggen ze er dan weer niet bij. Dus als ik gewoon uit de automaat die naast de deur stond de benodigde dollars gepind had, had ik me achter een hoop bureaucratie kunnen besparen. Het schijnt ook alleen maar voor HSBC van toepassing te zijn zo'n brief.
Ik vermoedde al veel te gaan leren hier en mijn eerste leerervaring heb ik te pakken. Ook hier geldt: “A rule is a rule”!
Tuesday, January 20, 2009
Sunday, January 18, 2009
De Eerste Dagen
Donderdag om 07.00 opgestaan. Uitgebreid ontbeten, gedoucht en vervolgens op naar kantoor voor de eerste werkdag. Voor de eerste keer te voet naar mijn werk. Dat was wel even wennen vergeleken met de afgelopen jaren, maar ik moet zeggen het is zeker niet onaangenaam.
Als je buiten komt is het al meteen aangenaam warm en vervolgens is het een kwartiertje lopen van het hotel (op Coleman Street, voor de Google-map’ers onder jullie naar kantoor op One Raffles Quay). Er zijn verschillende routes mogelijk, maar ik loop meestal, langs via North Bridge Road, langs het Supreme Court. Vervolgens langs het Parliament om dan via Asian Heritage museum en een parkje een bruggetje over te steken over de Singapore River, van waar je uitzicht hebt op Boat Quay en het Fullerton hotel (wat gewoon een decadent groot hotel is). Vervolgens ga je via de Underpass waar ook het metrostation ligt onder de weg door en kom je via een gangenstelsel in de lobby van kantoor uit.
De eerste dag bestond met name uit kennismakingen, ophalen van de laptop, alles installeren, zorgen dat je toegang krijgt tot alle applicaties, etc. Belangrijk was ook dat ik mijn paspoort af moest geven voor het verkrijgen van een employment pass (anders kan ik nog steeds geen bankrekening openen en mobiele telefoon afsluiten).
Tijdens de lunch nog een paar appartementen bekeken en ik begin nu een aantal layouts te zien die wel erg leuk zijn. Nu het nog eens zien te worden over de prijs :-)
Wat je hier in Singapore veel hebt, zijn de zogenaamde food courts. Het kantoor heeft geen kantine, maar heel veel mensen gaan buiten kantoor eten halen en eten het daar op of nemen het mee terug naar kantoor en eten het op kantoor op. Lau Pa Sat is de food court die schuin tegenover kantoor ligt. Wat moet je je er bij voorstellen. Het is een soort mini marktterrein (wel overkapt, maar verder open) met allerlei kleine eettentjes waar je eten kunt kopen voor tussen de S$ 3.00 en S$ 10.00 (omgerekend tussen de € 1,50 en € 5,00. Hiervoor heb je een volledige warme maaltijd en de varieteit is enorm: Chinees, Japans, Koreaans, Indiaas, Thais noem maar op, zelf frietjes zijn hier te krijgen. De rest is een beetje trial en error voor wat lekker is. Daarnaast helpt het om goed te lezen wat op de stalletjes en op de plaatjes staat tenzij iemand natuurlijk graag via trial en error bv orgaansoep wil proberen.
Aangezien er enkele nieuwe mensen begonnen waren in een korte tijd, hadden we die avond meteen een borrel. De groep en stad zijn beide vrij internationaal. Dus ik was zeer benieuwd hoe deze borrel zich zou verhouden tot mijn afscheidsborrel die ik de vrijdag ervoor in Amstelveen had gehad die rijkelijk voorzien was van drank en snacks (met name de bitterballen). Nou ik kan jullie vertellen, bitterballen kennen ze hier niet, maar borrelen kunnen ze wel. Ik heb van alles voorbij zien komen aan drank (bier, wijn, cocktails) en snacks (nacho’s, chicken wings, calamari, garlic bread, gebakken aardappel partjes tot zelfs hele pizza’s). De borrel werd trouwens gehouden in Harry’s bar, wat een begrip is hier. Het is een keten van bar’s die druk bezocht worden. Ik begrijp dat met name de bar op Boat Quay op vrijdag druk bezocht wordt door Nederlanders. Binnenkort toch maar eens gaan kijken.
Vrijdag was met name een dag van verder inlezen (allerlei quality control en risk management manuals), bezichtigen van appartementen tijdens de lunch en mezelf verder bekend maken met de IT applicaties. ‘s Avonds nog even het uitzicht bij night bekeken van enkele van de appartementen die ik tijdens de lunch gezien had en moet toegeven dat dat toch niet onaardig was.
Uiteindelijk nog terug naar kantoor, omdat ik ook nog een aantal privezaken moet regelen, zoals de verhuur van mijn appartement en ik hier in ieder geval niet kan printen. Als dat achter de rug is, zullen de dagen ook wel wat rustiger worden, hoop ik.
Voor zaterdag en het weekend staan met name op het programma: nog meer appartementen bekijken, het openen van een bankrekening, misschien het afsluiten van een mobiele telefoon (kan zijn dat ik daarmee wacht tot ik mijn appartement heb en dan voor een package deal met kabel TV en internet en eventueel een vaste telefoonlijn aangezien er hier in Singapore toch maar 2 of 3 aanbieders zijn). Het schijnt dat de Volvo Ocean race nog steeds in Singapore is(afgelopen weekend schijnt er een zogenaamde havenrace geweest te zijn en dit weekend varen ze uit voor de volgende etappe.
Ik ben nog geen expert in bloggen, maar ik zal kijken of ik het op kan leuken met enkele foto’s om jullie een beter beeld te geven.
Na wat oefenen treffen jullie hieronder een paar foto's aan van de uitzichten op mijn dagelijkse weg van het hotel naar kantoor.
Old Parliament Lane
Boat Quay
Vertrek en Aankomst
Na een aantal weken vakantie was het dan eindelijk zover. 13 januari, de dag van het vertrek naar Singapore. De dagen ervoor waren nog best hectisch als gevolg van het pakken van de spullen, afscheid nemen en verdere voorbereidingen.
Bij aankomst op Schiphol ingecheckt. Gelukkig waren we redelijk op tijd en was het vliegtuig niet supervol, waardoor ik net iets meer bagage mee mocht nemen zonder bij te betalen.
Daarna afscheid genomen van mijn ouders en zusje, door de paspoortcontrole en op naar de gate. Daar door de security check en vervolgens het vliegtuig in. Vlak voor het serveren van de maaltijd een slaappilletje ingenomen. Had al een paar nachten wat minder geslapen en het is toch best een lange vlucht en een tijdsverschil waar je mee geconfronteerd wordt.
Ik heb alleen het moment dat de stewardess mijn eten op kwam halen niet meer meegemaakt aangezien ik toen redelijk “out” was. Toen het dessert (ijs, waar je me meestal toch wel wakker voor mag maken) geserveerd werd, heeft de dame naast mij het nog in mijn handen geduwd, maar ik ben er niet wakker van geworden. Als ik eenmaal slaap, slaap ik tenslotte. Een aantal onder jullie die meegeweest zijn naar Renesse, zullen dit misschien nog wel kunnen beamen :-)
Bij aankomst, had ik geluk aangezien het grootste deel van de passagiers stop-overs waren. Dus ik had mijn koffer echt binnen 5 minuten. Daarna in de taxi naar het hotel en begon een groot deel weer bekend voor te komen. Het is gewoon een hele aparte stad. Bij aankomst voelt het echter nog niet als “thuis”. In het hotel aangekomen ingecheckt, uitgebreid in bad gegaan, even gerelaxed en daarna vol geode moed de stad in. Er moesten immers zaken geregeld worden. Ik had me voorgenomen een mobieltje te gaan scoren, een bankrekening te openen en nog een paar andere dingen te gaan regelen.
Eerst maar even langs het kantoorgebouw gelopen om bij te praten met een oud en inmiddels weer huidige college. We hebben een kopje koffie (thee) gedaan en even bijgepraat. Blijkt dat je zo ongeveer overal je werkvergunning voor nodig hebt en die krijg ik pas vrijdag. Uiteindelijk maar even met enkele collega’s kennisgemaakt en vervolgens terug naar het hotel. Onderweg een prepaidje gekocht en enkele makelaars gebeld voor de mogelijkheid tot bezichtiging. Aan het eind van de middag nog enkele appartementen bekeken (studio’s en 2 BR’s, maar qua indeling waren ze dusdanig onhandig dat mijn meubels er niet in gaan passen. Dus dat wordt nog even verder zoeken.
Bij aankomst op Schiphol ingecheckt. Gelukkig waren we redelijk op tijd en was het vliegtuig niet supervol, waardoor ik net iets meer bagage mee mocht nemen zonder bij te betalen.
Daarna afscheid genomen van mijn ouders en zusje, door de paspoortcontrole en op naar de gate. Daar door de security check en vervolgens het vliegtuig in. Vlak voor het serveren van de maaltijd een slaappilletje ingenomen. Had al een paar nachten wat minder geslapen en het is toch best een lange vlucht en een tijdsverschil waar je mee geconfronteerd wordt.
Ik heb alleen het moment dat de stewardess mijn eten op kwam halen niet meer meegemaakt aangezien ik toen redelijk “out” was. Toen het dessert (ijs, waar je me meestal toch wel wakker voor mag maken) geserveerd werd, heeft de dame naast mij het nog in mijn handen geduwd, maar ik ben er niet wakker van geworden. Als ik eenmaal slaap, slaap ik tenslotte. Een aantal onder jullie die meegeweest zijn naar Renesse, zullen dit misschien nog wel kunnen beamen :-)
Bij aankomst, had ik geluk aangezien het grootste deel van de passagiers stop-overs waren. Dus ik had mijn koffer echt binnen 5 minuten. Daarna in de taxi naar het hotel en begon een groot deel weer bekend voor te komen. Het is gewoon een hele aparte stad. Bij aankomst voelt het echter nog niet als “thuis”. In het hotel aangekomen ingecheckt, uitgebreid in bad gegaan, even gerelaxed en daarna vol geode moed de stad in. Er moesten immers zaken geregeld worden. Ik had me voorgenomen een mobieltje te gaan scoren, een bankrekening te openen en nog een paar andere dingen te gaan regelen.
Eerst maar even langs het kantoorgebouw gelopen om bij te praten met een oud en inmiddels weer huidige college. We hebben een kopje koffie (thee) gedaan en even bijgepraat. Blijkt dat je zo ongeveer overal je werkvergunning voor nodig hebt en die krijg ik pas vrijdag. Uiteindelijk maar even met enkele collega’s kennisgemaakt en vervolgens terug naar het hotel. Onderweg een prepaidje gekocht en enkele makelaars gebeld voor de mogelijkheid tot bezichtiging. Aan het eind van de middag nog enkele appartementen bekeken (studio’s en 2 BR’s, maar qua indeling waren ze dusdanig onhandig dat mijn meubels er niet in gaan passen. Dus dat wordt nog even verder zoeken.
De Voorbereidingen
Zoals toegezegd zou ik een soort verslag bijhouden en jullie op de hoogte houden van alle activiteiten rondom mijn emigratie naar een verblijf in Singapore. Ik kan jullie vertellen, er komt best veel kijken bij een dergelijke verandering.
Natuurlijk zijn heel veel dingen, relatief klein (rekeningen/verzekeringen opzeggen, uitschrijven uit de gemeente, bepaalde spullen kopen, maar het kost wel veel tijd.
Zaterdag 13 december stonden de verhuizers er en dat is toch wel bizar. Binnen een halve dag waren al mijn spullen die ik mee wilde nemen eruit en 's avonds stonden alle nieuwe spullen er weer in. Gelukkig hoefde ik er zelf niet veel aan te doen aangezien alles voor me ingepakt werd. Ik hoefde dus alleen maar te kijken en aan te geven wat er wel en niet mee moest. Dat valt toch nog tegen, zeker als je 3 man in de gaten moet houden die op verschillende plaatsen in je huis aan het pakken zijn. Ze pakken ook echt alles in zonder na te denken. Een paar voorbeelden. Wie pakt er nu een bewaarblik halfvol met Cruesli in? :) Zeker als het daarna 6-7 weken een container in moet. Maar ja als je het niet duidelijk genoeg aangeeft is het weg. Hetzelfde voor wat glazen die ik nieuw gekocht had om te gaan gebruiken hier. Die stonden blijkaar iets te dicht bij de andere spullen.
Wat wel verbazend is, is hoeveel spullen je in al die tijd verzamelt. Zeker als je ziet hoeveel dozen er die dag naar buiten zijn gegaan. Ik heb de offerte niet heel goed nagelezen, maar ik hoop maar dat ze in Singapore een beetje helpen met uitpakken en aansluiten anders zou 2 november volgend jaar best weleens de eerstmogelijke datum kunnen zijn waarop alles opgeruimd en ingericht is :-) Wat ook wel opvallend is, is hoeveel meubels kunnen doen in een woning. De sfeer is nu toch heel anders dan toen de originele meubels er in stonden.
Het ticket is inmiddels geboekt. 13 januari, 10.55 is de geplande vertrekdatum en tijd. Tot die tijd, moet er nog wel redelijk wat gebeuren, maar gelukkig heb ik via collega's een mooi lijstje gehad wat ik af kan werken en dan zou het redelijk goed moeten gaan. Nu is het met name nog proberen de woning te verhuren, uitschrijven uit de gemeente, uitreksels opvragen, abonnementen opzeggen, etc.
Ik houd jullie op de hoogte.
Natuurlijk zijn heel veel dingen, relatief klein (rekeningen/verzekeringen opzeggen, uitschrijven uit de gemeente, bepaalde spullen kopen, maar het kost wel veel tijd.
Zaterdag 13 december stonden de verhuizers er en dat is toch wel bizar. Binnen een halve dag waren al mijn spullen die ik mee wilde nemen eruit en 's avonds stonden alle nieuwe spullen er weer in. Gelukkig hoefde ik er zelf niet veel aan te doen aangezien alles voor me ingepakt werd. Ik hoefde dus alleen maar te kijken en aan te geven wat er wel en niet mee moest. Dat valt toch nog tegen, zeker als je 3 man in de gaten moet houden die op verschillende plaatsen in je huis aan het pakken zijn. Ze pakken ook echt alles in zonder na te denken. Een paar voorbeelden. Wie pakt er nu een bewaarblik halfvol met Cruesli in? :) Zeker als het daarna 6-7 weken een container in moet. Maar ja als je het niet duidelijk genoeg aangeeft is het weg. Hetzelfde voor wat glazen die ik nieuw gekocht had om te gaan gebruiken hier. Die stonden blijkaar iets te dicht bij de andere spullen.
Wat wel verbazend is, is hoeveel spullen je in al die tijd verzamelt. Zeker als je ziet hoeveel dozen er die dag naar buiten zijn gegaan. Ik heb de offerte niet heel goed nagelezen, maar ik hoop maar dat ze in Singapore een beetje helpen met uitpakken en aansluiten anders zou 2 november volgend jaar best weleens de eerstmogelijke datum kunnen zijn waarop alles opgeruimd en ingericht is :-) Wat ook wel opvallend is, is hoeveel meubels kunnen doen in een woning. De sfeer is nu toch heel anders dan toen de originele meubels er in stonden.
Het ticket is inmiddels geboekt. 13 januari, 10.55 is de geplande vertrekdatum en tijd. Tot die tijd, moet er nog wel redelijk wat gebeuren, maar gelukkig heb ik via collega's een mooi lijstje gehad wat ik af kan werken en dan zou het redelijk goed moeten gaan. Nu is het met name nog proberen de woning te verhuren, uitschrijven uit de gemeente, uitreksels opvragen, abonnementen opzeggen, etc.
Ik houd jullie op de hoogte.
Subscribe to:
Posts (Atom)