Venetie - Gondels

Venetie is natuurlijk niet compleet zonder tochtje in een gondel. Het verdient wel de aanbeveling om even goed rond te kijken waar je op stapt en de prijzen te vergelijken. Nu weet ik niet of er veel verschil is in de prijzen, maar het punt waar ik op stapte bood 3 verschillende rondvaarten aan en dus ook 3 verschillende prijzen. Gezien het feit dat er niet echt een foldertje was of een prijslijst aan het “loket” hing, vind ik dat toch altijd enigszins verdacht.

Het punt waar ik opstapte bood 3 routes aan: een korte, een middellange en een lange route. Gekozen voor de lange route. Ik zou iedereen overigens wel aan willen raden om goed na te denken wanneer de je gondeltocht doet. Overdag kan het nogal warm zijn. Een ander punt is dat het overdag vrij druk kan zijn op de kanaaltjes dus als je veel “verkeer” hebt, gaat het niet zo snel. Je betaalt overigens een vast bedrag voor de tour en niet per tijdseenheid. Dus als je overdag de tocht maakt, kun je er waarschijnlijk langer van genieten.

Doe je de tocht ’s avonds gaat het een stuk sneller en is het een stuk rustiger en aangenamer qua temperatuur in de gondel. Het grote nadeel is overigens wel dat het erg snel donker kan zijn en dan kun je dus niet heel goed foto’s maken, tenzij je een goede camera bij je hebt. Het was overigens op vallen dat ik met mijn telefoons beter foto’s kon maken dan met mijn camera, maar goed, dat terzijde.

Verder weet ik niet of alle gondels dezelfde route varen en het valt dan ook aan te raden goed te kijken waar je opstapt. Er zijn enkele opstapplaatsen onder meer in enkele van de kanalen. Een grote opstapplaats aan het Canal Grande en enkele aan de zeestraat voor het Dogepaleis. Ik zou zelf niet opstappen voor het dogepaleis. Het water kan daar iets wilder zijn, dan in de kanalen of het Canal Grande. Dus het kan even schommelen en geduld hebben zijn voor je het rustigere water in de kanalen bereikt.

De tocht voert langs enkele bezienswaardigheden en huizen waar beroemde mensen gewoond hebben. Zo vaar je onder meer langs een huis waar Wolfgang Amadeus Mozart gewoond heeft en een huis waar Marco Polo gewoond heeft. Sommigen hebben hier echter maar enkele maanden gewoond, maar het is heel duidelijk dat Venetie deze mensen en hun bijdrage aan de wereldgeschiedenis omarmd hebben en mede opgenomen in de historie van Venetie.

Er zijn overigens verschillende mogelijkheden om de tocht aan te passen naar eigen wensen. Zo is er de mogelijkheid om een zanger aan boord te hebben of drinken/champagne/wijn mee te nemen. Dit zijn in ieder geval enkele mogelijkheden die ik gezien heb tijdens mijn rondvaart. Ik moet overigens eerlijk toegeven dat ik geen navraag gedaan heb, hoe dat nu precies in zijnwerk gaat en wie wat regelt, maar ik geef het in ieder geval even mee.

Het schijnt overigens dat je niet zomaar gondelier kunt worden. Daar gaat nogal wat training aan vooraf voor je je onder de ervargen gondeliers mag scharen. Blijkbaar is een boot door die kanalen laveren niet altijd even makkelijk en heb je ook wat kennis nodig van wat er te zien is op de route om de gasten enigszins een goed verhaal te kunnen vertellen. Nu weet ik overigens niet of de gondeliers allemaal ondernemers zijn en de gondel voor de dag huren, daar een bepaald bedrag voor betalen en de opbrengst in eigen zak steken of dat ze “in dienst” zijn. Gezien ik persoonlijk moest afrekenen met de gondelier lijkt het op het laatste. In dat geval kan het best aantrekkelijk zijn om gondelier te worden afhankelijk van wat je af moet dragen aangezien gondelritjes niet bepaald goedkoop zijn. Met een paar uurtjes werken per dag, kun je dan ieder geval de helft van het jaar een zeer goed salaris verdienen. De andere helft van het jaar schijnt het weer namelijk niet zo heel goed te zijn en zijn er dus een stuk minder toeristen.

Canal Grande by night

Rialto Brug by night

Venetie - Dogepaleis

Het Dogepaleis (met dank aan Wikipedia en in het Italiaans het Palazzo Ducale genaamd) gelegen aan het San Marcoplein in Venetie was het paleis van de doge oftewel, de leider van de Republiek Venetie. Het is een van de belangrijkste niet-religieuze bouwwerken in de gotische stijl.

Het huidige paleis is gebouwd tussen 1309 en 1424, maar de fundamenten dateren uit de 9e eeuw. De architect was waarschijnlijk Filippo Calendario. De broers Giovanni en Bartolomeo Buon ontwierpen de zogenaamde Porta della Carta, de grote laat-gotische toegangspoort die uitkijkt op de Piazzetta.

Het paleis was de residentie van de doge en huisvestte dan ook de kantoren van enkele politieke instituten van de Republiek Venetië die nu niet meer in gebruik zijn. Gelijkvloers bevinden zich de kantoren van de juristen; het kantoor van de kanselier, de censuur en die van de vlootambtenaren.

Op de eerste verdieping bevinden zich:

• Een vergaderzaal,
• De ballotagekamer
• De vertrekken van de doge zelf
• Porta della Carta, een 15de-eeuwse gotische poort en tevens de hoofdingang

 Op de tweede verdieping liggen de:

• Zaal van de Grote Raad (Sala del Maggior Consiglio) met op een muur “Het Paradijs” van Tintoretto, waar de buitenlandse ambassadeurs werden ontvangen en de kantoren van enkele staatinstituties (zoals de Raad van de Tien)
• Bussola kamer (Sala della Bussola), waar de burgers van Venetië schriftelijke klachten konden indienen
• Sala dei Tre Capi (Kamer van de drie hoofden van de Raad van Tien)
• Ondervraagkamer van de Staat
• Sala della Bussola (Kompaskamer)
• Martelkamer
• Sala dello Scudo met muren met landkaarten en twee wereldbollen
• Scala dei Giganti, een trap van Antonio Rizzo is vernoemd naar de beelden van Mars en Neptunus uit 1567
• Scala d'Oro, een trap ontworpen door Andrea Sansovino met werk van Allessandro Vittoria op het plafond
• De “piombi", oftwel cellen uit de 16de eeuw voor zware criminelen

 Op de derde verdieping: 

• Collegiale vertrekken met in de Anticollegio een werk van Bacchus en Ariadne gekroond door Venus, gemaakt door Tintoretto
• Sala del Consiglio del Dieci met plafondschilderingen van Veronese

Aan de achterkant van het paleis verbindt de Brug der Zuchten het paleis met de gevangenis.

Dogepaleis gezien vanaf het water

Dogepaleis vanaf het San Marcoplein

Venetie – San Marco Basiliek

Met dank aan Wikipedia zal ik ook wat meer in detail schrijven over de San Marco Basiliek. De huidige San Marco Basiliek is de derde kerk op deze plaats. Hij dateert van rond 1060. De Basiliek is gebouwd om de overblijfselen van de Heilige Marcus, die in 828 door Venetië geroofd waren uit Alexandrie, een laatste rustplaats te bieden.

Het gebouw wordt gezien als een van de mooiste Basilieken van Europa en heeft zowel een interessant exterieur en interieur.

De gevel van de basiliek is versierd met onder andere een vierspan en de Venetiaanse leeuw, tevens symbool van Marcus de evangelist. Het bronzen vierspan op de gevel is een replica van de originele paardengroep, die waarschijnlijk uit de 2e eeuw stamt. Deze paarden zijn uniek omdat andere groepen van triomfkarpaarden uit de oudheid niet bewaard zijn gebleven. Ze zijn als buit van de 4e Kruistocht uit Constantinopel naar Venetië gebracht. Napoleon heeft de paarden enige tijd op de Arc de Triomphe in Parijs laten plaatsen. De kerven in de paardengroep zijn met opzet aangebracht om schittering te voorkomen.

De Basiliek heeft vijf koepels en is rijkelijk versierd en voorzien van bogen en vele torentjes. De hoofdingang heeft beeldhouwwerken uit de 13e eeuw die de maanden van het jaar uitbeelden. Boven de hoofdingang staan beelden uit de 15e eeuw van San Marco en diverse engelen. Naast de basiliek staat de Campanile.

Het interieur is beroemd om zijn mozaïeken in de koepels en om de golvende vloeren van marmer en mozaïek. Het heeft de vorm van een Grieks kruis en op alle uiteinden alsmede op het kruispunt zijn koepels aangebracht; de bekendste koepels zijn de Hemelvaartkoepel uit de 13e eeuw en de Pinksterkoepel uit de 12e eeuw. In het Atrium (vestibule) zijn ook mozaïeken uit 13e eeuw aangebracht in de koepel. Het zijn twaalf episoden uit het Oude Testament in de Genesiskoepel tot afbeeldingen over Jozef enMozes. De sarcofaag van Sint Marcus staat achter het altaar.

Achter de kapel van de Heilige Clemens is het beroemde van edelstenen voorzien altaarstuk, de Pala d’Oro te zien. Hoewel Napoleon verschillende edelstenen geroofd heeft uit het altaarstuk is het nog redelijk intact. Het heeft 250 brandschilderwerken op goudfolie in een gouden lijst. Het is in 976 in Byzantium gemaakt en is ook onderdeel van de roofbuit van de Vierde Kruistocht.

De iconostase (een scherm tussen het schip en het preekgestoelte) is versierd met marmeren beelden van Maria en de apostelen. Het is gemaakt door de broers Dallle Masegne in 1394. Er is een baldakijn boven het hoofdaltaar.

Er zijn diverse kapellen, zoals de doopkapel (“Chiesa des Putti” wat "kerk van de baby's" betekent), de Zenkapel waar kardinaal Zen begraven ligt, de kapel van de Heilige Isidorus is alleen toegankelijk voor gebed en de Mascolikapel versierd met afbeeldingen van Maria. De Mascolikapel is vernoemd naar het broederschap Mascoli en de San Pietrokapel.

Bij de hoofdingang is ook de trap naar de eerste verdieping, de Loggia dei Cavalli. Dit is het Museum Marciano. Hier zijn onder andere de originele vergulde bronzen paarden (Quadriga) te zien. Bovendien zijn de mozaïeken hier van dichterbij te bekijken. Ook zijn er verschillende schaalmodellen te zien. Hier is ook nog de Pala Feriale van Paolo Veneziano uit de 14e eeuw te zien.

In de rechterzijbeuk is de Schatkamer (Tresoro) van de San Marco. Hierin zijn andere schatten te zien die meegenomen werden als buit van de Vierde Kruistocht, met nog een verzameling Byzantijns zilver, goud en glaswerk. Er zijn bokalen, reliekhouders, kelken en twee iconen van de aartsengel Michael. Verder is er nog een reliekhouder met de vorm van een basiliek met vijf koepels uit de 11e eeuw.

Verder zijn er verschillende relieken te zien met botten van onder andere Sint Marcus en Jakobus de Mindere. Zeker een bezoekje waard om met eigen ogen te aanschouwen. Neem er wel de tijd voor want de rij kan erg lang zijn. Anders ben je mogelijk ook aangewezen op Wikipedia ;-).

De zijkant van de San Marco Basiliek

De voorkant van de San Marco Basiliek



Enkele Detail Foto's

Venetie – De Eerste Dag

Venetie is een aparte stad en was ook heel anders dan ik me had voorgesteld. Wat ik me ervan voorgesteld had, was meer zoals Amsterdam maar dan met oudere gebouwen en veel meer kanalen / grachten. Er is echter een grote vaargeul die langs / door de stad loopt en het in twee gedeeltes opsplitst. Verder is het Grand Canal dat dwars door de stad loopt en het verder opdeelt.

De eerste dag in Venetie was er vooral 1 van mezelf bekend maken met de stad en om te beginnen, het hotel te vinden. Het was een klein hotelletje wat goed verstopt was. Het enige zichtbare “naambord” was een tegel in het straatoppervlak. Dit lag voor een smalle passage onder een gebouw waar je doorheen moest om erbij te komen. Ik was er dus al twee keer voorbij gelopen voor ik het uiteindelijk vond.

Hotel Ingang

Het hotel was verder niet bijzonder, maar meer dan goed genoeg om een paar dagen door te brengen. Het lag ook zeer centraal en op een steenworp afstand van het San Marcoplein. De straat waar het hotel aan gelegen was, was een grote winkelstraat. Vervolgens maar even naar het San Marcoplein gelopen.

Daar zie je onder andere de Campanile (klokkentoren). Met de aankomst van deze toren in 828 werd het San Marcoplein het hart van de stad. De Torre dell’Orologio is een andere toren op het plein. Deze is gebouwd tussen 1469 en 1499. Verder zie je er het Dogepaleis en de San Marco Basiliek.
Verder bevinden zich op het plein de Biblioteca Marciana alsmede het Museo Correr en het Archeologish museum. Achter het San Marcoplein bevindt zich het Bacino Orseolo. Dit is een opslagplaats voor de gondels. Over enkele van deze monumenten zal ik proberen wat uitgebreider te schrijven

De San Marco Basiliek met de Klokketoren

Op het plein vind je 3 cafes. Ieder cafe heeft zijn eigen muziekgroepje wat gedurende de avond muziek speelt. Hier wordt overigens wel eenmalig 6 Euro per persoon voor in rekening gebracht boven op de consumptieprijzen in rekening gebracht. Rondom het plein vind je een gallerij met winkels. Het komt voor dat het hele plein bij hoogwater onderloopt.



San Marco Plein

Ik moet heel eerlijk zeggen dat ondanks het feit dat het plein heel veel traditie heeft, ik het plein nou niet zo bijzonder vond. Misschien heeft dat ook te maken met het grote aantal straatverkopers wat er rondloopt. Zij proberen je vanalles te verkopen: nep handtassen, rozen en allerlei neonlicht speeltjes die ze met een elastiek de lucht in schieten. Neonlicht op het San Marcoplein, neemt toch een beetje de charme weg. Dit wordt dan ook nog versterkt door een zeer grote billboard van een outlet shopping center wat aan de aan de buitenkant van een van de oude gebouwen bevestigd is.

Enkele impressies van Venetie

Indruk na de eerste dag. Venetie is nou niet bepaald de romantische hotspot die ik dacht dat het was. Het is eerder een shoppingmekka. Alles ligt redelijk verspreid, dus je zult of redelijk wat moeten lopen of je bent aangewezen op andere vormen van (water) transport. En als je echt veel weel zien, zul je dat met name moeten doen door ook echt alle gebouwen en musea van binnen te bekijken. Anders kun je met twee, maximaal 3 dagen echt een heel groot deel gezien hebben.