Tuesday, March 24, 2009

Verjaardag

Hoe hard ik het ook geprobeerd heb te ontkennen en eraan te ontkomen door zelfs naar Maleisie te gaan, zondag 15 maart was mijn verjaardag. Op zich is het heel apart om die zover weg te vieren en in een relatief klein gezelschap, maar het was zo leuk. Het was alleen erg jammer dat mijn vader er niet bij kon zijn, maar goed ik wist van te voren dat hij geen vrij kon krijgen van zijn werk.

Even een positief zijstapje en dat is dat Singapore bijna overal een oplossing voor heeft. Zo bijvoorbeeld ook prijzen in de horeca en hotels. Je moet namelijk altijd goed of prijzen inclusief BTW en service charges/overige belastingen zijn. Voor hotels geldt dan ook nog of het inclusief dan wel exclusief ontbijt is. Dit wordt vaak aangeven door middel van +, ++ of +++, waarbijj aan het aantal +-jes aangeeeft wat er al dan niet in de prijs zit.

Ideaal! Ik heb dan ook besloten mijn echte leeftijd te ontkennen en dat ik 15 maart gewoon mijn 29+ verjaardag kon vieren. Volgend jaar wordt het mijn 29++ verjaardag en het jaar daarop mijn 29+++ verjaardag. Dat geeft me in ieder geval even tijd om er aan te wennen en na mijn 29+++ verjaardag heeft het waarschijnlijk geen zin meer om mijn echte leeftijd te ontkennen en zal ik er echt aan moeten geloven, maar in de tussentijd heb ik in ieder geval nog voor 3 jaar een oplossing :-D

De verjaardag op zich helemaal top. Heerlijk onder de palmbomen en in de zee die ongeveer tussen de 27 eb 29 graden is qua temperatuur met de mensen om je heen die het dichtst bij je staan. In de loop van de zondag terug gegaan naar Singapore en ’s avonds gegeten bij een heel leuk restaurant genaamd Little Bali. Daar een varieteit aan gerechtjes gegeten vooraf en als hoofdgerecht een Indonesische rijsttafel en ;ekker een paar flessen wijn erbij, Voor de prijs hoef je het daar namelijk niet te laten.

Villa Bali is een beetje een restaurant wat Indonesich aandoet. Wel overdekt, maar geen muren en deuren. Alles ingericht in leuke hoekjes, maar je kunt ook je “prive-tafel” krijgen in de vorm van een hut. Het doet bijna idyllisch aan met alle mooie planten, water en beelden en hoe ze daartussen de hutjes gesitueerd hebben. Ik was er al eerder geweest, maar mijn moeder en zus waren zwaar onder de indruk.

Heerlijk gegeten, lekker nagetafeld en daarna was het helaas weer tijd om de taxi terug te pakken. Maandag werd ik immers weer fris en fruitig op kantoor verwacht.
Rest mij nog iedereen te bedanken voor de kaartjes en de felicitaties die ik heb mogen ontvangen de afgelopen weken.





Het Restaurant
Het eten.

Friday, March 20, 2009

Eerste Trip

Gedurende de eerste week dat mijn moeder en zusje hier waren de opties geinventariseerd om een tripje te maken. Mijn zusje wilde namelijk heel graag naar Maleisie. Al snel bleven Maleisie en Indonesie als de 2 opties over.

Uiteindelijk is het Maleisie geworden, Pulau Sibu om precies te zijn. Vrijdag zouden we om 18.00 vanaf metrostation Somerset vertrekken met busjes richting Johor Bahru wat ligt in Maleisie aan de grens met Singapore. Singapore kent blijkbaar ook een spits en daar hebben we heerlijk van mee mogen genieten. Ik zal het proberen uit te leggen.

In Singapore wordt veel gebouwd. Het “echte” werk op de bouwplaatsen wordt met name gedaan door goedkope arbeidskrachten uit landen als India, Bangladesh en Pakistan. De mensen die in de posities zitten die deze werkers aansturen komen veelal uit Maleisie en zij worden weer aangestuurd door mensen uit Singapore. Een hele hierarchie dus. Echter veel van die Maleisiers gaan tegen die tijd terug naar Maleisie, veelal op motor/brommer en dat is ook te zien ook.

Voor de grens met Maleisie stond een enorme file van enkele kilometer met alleen maar brommers en motoren. Een foto hiervan zien jullie hieronder. Echt ongelofelijk. Ook hoe mensen hier op de motor/brommer rijden. Korte broek, t-shirts en slippers zie je hier veelvuldig. Beschermende kleding zal wel te warm zijn hier. Gelukkig worden bussen en auto’s redelijk snel gescheiden van de motoren en brommers waardoor we snel door konden, maar goed aangezien het vrijdag de 13e was kon tegenslag niet uitblijven en dat zou ook gebeuren.




Een klein deel van de file voor de grens met Maleisie.

Voordat je het land uit mag/kan, moet je eerst langs de douane van Singapore. Daarna ga je door een stukje wat lijkt op niemandsland en vervolgens kom je bij de Maleisische douane. Het begon bij de Singapore douane. Als je in Singapore woont en werkt krijg je een visum in de vorm van een employment pass. Echter zordra je je baan kwijt raakt, moet je die pass ook meteen inleveren en krijg je een brief van het ministerie of manpower waarin aangegeven staat hoe lang je nog mag blijven. Veelal is dit 14 of 30 dagen. Echter die brief is dus redelijk cruciaal en heb je echt nodig om het land in en uit te kunnen en laat nu net iemand bij ons in de bus die brief vergeten zijn.

Dan zijn is douane van Singapore ook vrij strikt. Je wordt apart genomen en je mag je verhaal uit gaan leggen. Vervolgens zeggen ze doodleuk dat je die brief maar even moet gaan halen, wat toch lastig is als jje met een georganiseerde reis op stap bent en je geen idee hebt waar je heen moet in Maleisie aangezien het vanaf de grens nog zeker 2-3 uur rijden was tot aan de ferry terminal. Echter ze geven geen krimp en maken geen uitzondering. Toch maar geprobeerd of we met praten een oplossing konden vinden, maar ze zijn niet heel welwillend. De opties die je krijgt zijn of de brief gaan halen of je ex-werkgever bellen om 19.30 ’s avonds en vragen of zij die even een kopie van die brief willen faxen. Beide zijn natuurlijk niet echt aantrekkelijk. Men beweert namelijk bij hoog en laag dat ze bij de douane geen toegang hebben tot de systemen van het ministerie of manpower. Erg bedenkelijk, maar goed, je kunt ze moeilijk verwijten gaan maken aangezien je wil dat ze je helpen.

Echter toen ze de woorden bus en georganiseerde reis hoorden, besloten ze dat buschauffeur dan maar opgehaald moest worden. Dus 1 van de 2 ging met de douane mee om de buschauffeur op te halen.

Die werd vervolgens op een stoel gezet en mocht zijn verhaal doen. Nadat we daar uiteindelijk alles bij elkaar anderhalf uur gezeten hadden, besloten ze ons het voordeel van de twijfel te geven en mochten we toch door reizen. Ze zeiden dat ze inmiddels 10 systemen gecheckt hadden (blijkbaar hadden ze toch toegang :S), maar ze hadden niks kunnen vinden. Dus bij hoge uitzondering en gezien dat het een georganiseerde reis was, hadden ze toch maar beslotene ons door te laten.

Gelukkig ging de rest van de reis redelijk voorspoedig. Vanaf de ferry terminal was het nog een klein half uurtje varen voor we aankwamen op het resort van Pulau Sibu wat bestaat uit allemaal kleine hutjes die bijna allemaal aan het strand liggen. Afgezien van een beetje regen op zondagmorgen waardoor er niet gedoken kon worden, was het perfect. Gelukkig ging de terugreis een stuk voorspoediger.

Voor de geinteresseerden :-) http://www.siburesort.com/







Het resort met de huisjes en het restaurant.







Het strand en het uitzicht.

Wednesday, March 18, 2009

Bezoek

Na een tijdje van stilte is het weer tijd voor een update van mijn blog. De eerste bezoekers zijn inmiddels gearriveerd in Singapore. Maandag 9 maart was het zover en zouden mijn moeder en zusje aankomen op de luchthaven van Singapore. Ik moet eerlijk toegeven dat ik er wel naar uitgekeken heb naar het moment dat ze zouden komen.

Singapore is namelijk een hele leuke stad en ik wilde ze dat dolgraag laten zien. Aangezien de verwachting was dat ze tegen 18.00 – 18.30 door de douane zouden komen, besloten ze op te gaan halen op het vliegveld om ze te verrassen.

De metro gepakt naar het vliegveld en daar op naar de aankomsthal. Gelukkig hadden alle zitjes goed uitzicht op de bagagebanden en lag de band waar hun bagage op aan zou komen precies midden in het zicht. Perfect dus. Me toch maar enigszins verdekt opgesteld. Nadat ze hun bagage opgehaald hadden, werd meteen de mobiel tevoorschijn getoverd en probeerde ze contact te zoeken. Tja dan moet je natuurlijk wel zorgen dat je de nummers goed opslaat in je mobiel. :-)

Uiteindelijk kregen ze me dan toch te pakken. Verteld dat ik op kantoor zat en dat ze maar een taxi moesten pakken. Wat wel apart is, is om ze dan door de douane zien te komen in een land en stad dat inmiddels toch al voelt als mijn thuis. Inmiddels ware ze op zoek naar de borden met “Taxi”. Gelukkig staat dat duidelijk aangegeven, dus dat was vrij eenvoudig.

Op weg naar de taxi, liep ik achter ze aan (hooguit een halve meter) en het duurde toch een hele tijd voor ze op het idee kwamen om eens om te kijken wie er toch achter hen liep. Het was echt heel leuk om ze te zien in Singapore. Mijn zus was een beetje moeilijk te volgen want die schoot van links naar rechts door de aankomsthal. Er staan daar namelijk nogal wat planten en palmbomen en ze was zeer benieuwd of die allemaal echt waren, wat ze tot haar grote verbazing ook echt waren.

Een taxi gepakt op weg naar het appartement. Gelukkig was het inmiddels droog want het had de hele dag vrij stevig geregend. Ze waren meteen zeer verbaasd hoe schoon en groen Singapore is. Onderweg wat uitleg gegeven over wat er allemaal te zien was. Thuis aangekomen het appartement en de faciliteiten laten zien, inclusief het sky-terrace. Vervolgens in het appartement wat gegeten en een lekker wijntje gedronken. De dagen erop hebben ze vooral gebruikt om wat te relaxen en wat van de stad te zien.

De tweede avond zijn we gaan eten bij Lau Pa Sat (foodcourt). Daar lekker buiten gezeten en allerlei verschillende gerechtjes besteld. Heerlijk gegeten en ze daarna wat van Chinatown laten zien en ze een beetje wegwijs gemaakt in de stad. Wat een foodcourt is, is moeilijk uit te leggen aangezien we dat concept in Nederland, denk ik, niet echt kennen. Je kunt het zien als een ruimte, al dan niet overdekt, waar heel veel stalletjes bij elkaar staan, waar je eten kunt kopen wat daar ter plekke bereid wordt. Ik geloof dat Lau Pa Sat meer dan 120 stalletjes heeft (niet allemaal eten overigens). We zijn daar inmiddels meer gaan eten en volgens mij bevalt het nog steeds goed.

Verder hebben we de tijd met name gebruikt om plannen te maken over hoe en waar we mijn verjaardag zouden gaan vieren, maar daarover meer in een volgende update.