Friday, January 29, 2010

Dinner & Dance

Eind november was het tijd voor het jaarlijkse hoogtepunt van de hash oftewel de “Dinner & Dance”. Het feest zou gehouden worden in de “Pines Country Club” en het thema zou Casablanca zijn. Nu is de film van (ver) voor mijn tijd, dus was het even goed kijken wat nu een geschikte outfit zou zijn aangezien “Casablanca” ook tevens het kledingadvies was.

Gelukkig paste een smoking precies binnen het kledingadvies dus die uit de kast gehaald en op naar het feest. Een tip voor mensen die ooit naar een black tie feest gaan, let eens op de schoenen die mensen dragen onder een smoking.

Eenmaal aangekomen begon het met enkele drankjes voor we aan tafel gingen. Het was grappig om de college-hashers nu eens in “normale” kleding te zien dwz iets anders dan de wekelijkse hash outfit. De avond was goed opgezet. Het eten was uitstekend met heerlijke garnalen, oesters Roti Prata, mutton, vlees, vis, groentes en salades. Verder waren er overheerlijke desserts.
Naar mate de avond vorderde kwamen er ook verschillende acts en warden er verschillende awards uitgedeeld. Het bestuur van het voorgaande jaar bedankt. Verder waren er awards voor zowel de beste als slechtste run van het afgelopen, best geklede person (zowel man als vrouw) en nog enkele andere prijzen.

Naast het sportieve element heeft de “hash” ook een sociale functie en is het een sort mini-netwerk. Het netwerkelement moest dus die avond ook even onderstreept worden. Er warden enkele bestuursleden naar voren gehaald en die kregen een bol met wol in hun handen. Het idée van het netwerken was dat zij de bol naar een persoon zouden gooien en die deze dan vervolgens weer door zou gooien naar een andere persoon in de zaal zodat iedereen met elkaar verbonden zou worden.

Op zich is dat best een aardig idee. Het is misschien alleen iets minder om dat wat later op de avond te doen wanneer iedereen al wat gedronken heeft en er zeker 6 man vooraan in de zaal staan die klaar staan om te gooien. Je kunt dan wel reopen naar degene naar wie je wil gooien, maar als dat meer dan 1 tafel verder is, is de kans dat deze persoon je hoort vrijwel nihil. Het resultaat was dan ook dat de bollen wol kris kras door de zaal vlogen en er verschillende glazen drank omver gingen. Het onderstreepte in ieder geval duidelijk het ongeorganiseerde karakater van de hash. Helaas stoppen heel veel feestjes hier tussen 12.00 en 01.00. Daarna wilden we nog doorgaan naar de bar van de Pines, maar die was helaas al dicht. Dat was men even vergeten te regelen. Dus maar in de taxi gestapt en naar huis gegaan.

Al met al een uitermate gezellige avond.

Friday, January 22, 2010

Bezoek - deel 3

6 november stond dik rood omlijnd in mijn agenda. Dat was immers de dag dat mijn vader en moeder aan zouden komen in Singapore om mij te bezoeken. Ik had me verdekt geprobeerd op te stellen om ze te verrassen. Helaas waren deze keer de rollen omgedraaid en verrasten zij mij in plaats van ik hen. Het was enorm fijn om deze keer ook mijn vader te mogen begroeten in Singapore. De vlucht was goed gegaan en ze hadden er enorm veel zin in.

Vervolgens de taxi genomen naar mijn appartement. Mijn vader viel (net als mijn moeder en mijn zusje de eerste keer) van de ene verbazing in de andere. Met name hoe relatief schoon en groen Singapore is. Thuis de spullen neergezet, omgekleed en na een korte rondleiding door het complex eerst een drankje gedaan om bij te komen en bij te praten.

Daarna zijn we naar een heel leuk restaurantje gegaan in Chinatown vlakbij mijn huis, waar je heel erg lekker dim sum (kleine hapjes) kunt eten. Het is erg lokaal, maar wel erg lekker. En het geeft met een goede indruk van wat er allemaal mogelijk is qua eten aangezien het redelijk ver van de westerse keuken afstaat.

Het leuke van dim sum is dat je verschillende kleine gerechtjes kunt bestellen en daardoor lekker kunt varieren en delen. Hierdoor kun je verschillende gerechtjes proeven. Thee bij eten besteld. Dat is hier heel normaal, maar is iets wat je zeker in westerse landen minder tegenkomt. Het vult een stuk minder dan bier en in combinative met een lichte maaltijd is het ideaal na een lange vliegreis. Zeker als je niet te zwaar wil tafelen.

Ik was hier met mijn moeder en zusje destijds niet geweest. Dus ik was zeer benieuwd hoe de reacties zouden zijn, maar gelukkig vonden ze het erg lekker.

Daarna zijn we doorgegaan naar een wijnbar vlakbij. Hier kun je relatief goedkoop wijn drinken. Mijn vader raakte meteen aan de praat met de man die de bar runde. Dus uiteindelijk zijn we iets langer blijven hangen dan aanvankelijk de bedoeling was. Enkele wijntjes later en ver na de oorspronkelijke sluitingstijd toch maar besloten naar huis te gaan.

De vakantie was goed begonnen en ik had toen al het vermoeden dat mijn ouders nog wel enkele keren terug zouden gaan naar de wijnbar om daar gezellig een wijntje te drinken en mijn vermoedens werden inderdaad bevestigd. :-)

Friday, January 8, 2010

Hashen in Singapore - deel 2

Aangezien ik mijn gast toch iets wilde laten zien van wat ik zoal doe in Singapore en hij ook een redelijke loper is, had ik besloten om hem mee te nemen naar de hash. De hash was in Jalan Murai, wat een redelijk uitgegelegen uithoek van het eiland is. Maar goed dat gaf hem mooi de kans om wat van het eiland te zien.

Dus met de metro een eind op weg gegaan en het laatste stukje met de taxi. In de taxi kwamen we een collega hasher tegen die ook in de auto op weg naar de run site was. Hij woont hier al jaren dus de taxichauffeur opdracht gegeven hem te volgen.

Toen we uiteindelijk bij de run site aankwamen bleek die voor de deur van een legerbasis te liggen. Nadat iedereen omgekleed en verzameld was vertrokken we voor de run. Na de run van de week ervoor die erg goed was, waren de verwachtingen hooggespannen. Die verwachtingen zouden ook zeker waargemaakt worden. Ik had besloten bij mijn gast te blijven omdat het best zwaar is om hier te lopen, zeker als je niet gewend bent aan de combinatie van temperatuur en luchtvochtigheid. Daarnaast loop je niet altijd over de gewone weg en is kan het erg moeilijk zijn om de markeringen te zien als je het niet gewend bent. Nu wat lusjes door de bossen kwamen we op een kruising van 2 zandwegen uit waar men een check neergelegd had. Terwijl we aan het zoeken waren naar waar de trail verder ging hoorden we een eigenaardig geluid.

Tot onze verbazing waren we midden in een militair oefenterrein beland. Er kwamen 2 tanks de hoek omgescheurd en de commandant was duidelijk not amused daar een groepje hardlopers aan te treffen terwijl zij aan het oefenen waren. Dat vertelde hij ook heel duidelijk aan de enkele collega hashers. Even leek het niet de goede kant op te gaan, maar toen kwam 1 van de hash collega’s erbij. Hij blijkt een gepensioneerde luitenant-kolonel te zijn van het Singaporese leger, maar die nog wel steeds actief is en op vrijwillige basis mee gaat op training.

Nu ben ik niet bekend met alle rangen in het leger, tja dat krijg je als je niet in dienst hoeft omdat de dienstplicht afgeschaft is, maar het schijnt een redelijk hoge rang te zijn. Toen onze hash collega de commandant vertelde wat zijn rang was, zijn ze met zijn 2-en even verderop gaan staan. Blijkbaar met de belofte dat hij ons weg zou leiden van het oefenterrein was de kous af.

Het meest bizarre was misschien nog wel dat we daarna een hele lus om de legerbasis gemaakt hebben en dat we het laatste stuk over de legerbasis terug gelopen zijn waar allerlei duur wapentuig opgesteld stond.

Er liepen 2 piloten van het Amerikaanse leger mee die afkomstig waren van een vliegdekschip hier in de wateren rondom Sinapore en zij waren echt shocked dat dit kon gebeuren. Blijkbaar houden de Amerikanen er iets stringentere regels op na.

Al met al een aparte ervaring om een avondje ontspannen te gaan lopen en dan tanks achter je aan te krijgen :-).