India – Bangalore

Een belangrijke onderdeel van mijn nieuwe baan was het succesvol uitvoeren van een reorganisatieproject in India. Het bedrijf waarvoor ik ben gaan werken heeft daar 2 vestigingen. Een in Bangalore (verkoopkantoor) en een in Pondicherry (fabriek). De processen in India zijn of niet optimaal of worden niet bepaald goed nageleefd. Aan ons in ieder geval de taak om daar verandering in aan te brengen.

Ik zou met een collega vanuit HK vliegen. We waren ruim op tijd op het vliegveld en mijn collega had het voor elkaar gekregen om toegang te krijgen tot de lounge van Cathay. Alleraardigst. Nu is mijn collega nogal last minute. Dus ik ging alvast vooruit naar de gate. Toen bleek dat we de laatste 2 passagiers waren, waarop men stond te wachten bij de gate. Mijn collega werd nog tot haasten gemaand, maar dat ging compleet aan mijn collega voorbij. Die liep er namelijk bij als een zombie. Het kon geen alcohol zijn, want we hadden hooguit 2 drankjes op in de lounge. Wat ik echter niet gezien had, was dat mijn collega al een slaappil ingenomen had in de lounge. De vlucht is namelijk iets meer dan 5 uur. Je vertrekt vrij laat in de avond in Hong Kong. Je komt dan rond 02.00 in Bangalore aan en dan is het nog dik een uur naar het hotel en het is er 2,5 uur vroeger dan in HK. Dus tegen de tijd dat je in het hotel aankomt is het al een uur of 5 in de ochtend in HK.

We zouden onze workshops starten in Bangalore en zouden daar verblijven in boutique hotel. De weg naar hotel was al een ervaring op zich. Terwijl het daar rond 02.00 uur is staan er overal langs de (snel)weg nog steeds grote groepen mensen al dan niet met scooters. Wat ze daar doen, geen idee. De wegen vanaf het vliegveld naar de stad waren redelijk breed en schoon. Zelfs het vliegveld is mooi, schoon en redelijk efficient. Hoe dichter je bij en in de stad komt hoe rommeliger het echter wordt.



De luchthaven van Bangalore

Bepaalde delen van India zou ik niet bepaald als “schoon” willen typeren. Zeker niet als je het vergelijkt met Singapore. Het hotel was top. Ik had niet bepaald een kleine kamer met een riante woonkamer (zitgedeelte en keuken) en daarnaast een grote slaapkamer. Het vervoer van en naar het vliegveld alsmede van en naar kantoor zat bij de prijs inbegrepen.







De Hotelkamer





Het Hotel

De eerste dag naar kantoor was ook een hele ervaring. Blijkbaar lag het hotel vlakbij de locatie waar het kantoor eerst lag. Echter tijdens de crisis is het bedrijf verhuisd naar een goedkopere locatie in een ander gedeelte van de stad op ongeveer een half uur rijden.



Het kantoor aan de buitenkant







Het kantoor aan de binnenkant

Het verkeer is complete chaos en bijna alles is oud. Heel veel bussen zouden in Nederland van de weg gehaald worden. De deuren van de bussen sluiten ook niet. Mensen kunnen dus gewoon met de bus meerijden staand in deuropening, die open is. Daarnaast heb je grote hoeveelheid tuk tuks. Alles krioelt door elkaar heen. Iedereen slingert van links naar rechts over de weg om een ander in te halen. Niet dat er nu heel hard gereden wordt, maar het is gewoon ongeordend als mensen continu van rijbaan wisselen.







Het Straatbeeld



De Stadsbus

Onderweg kun je zien dat bepaalde delen van India nog een lange weg te gaan hebben en dat ze hele andere standaarden hebben. Zo waren ze bij voorbeeld langs de weg kabels aan het leggen in een goot. Niemand die werkschoenen draagt. Sterker nog een deel loopt gewoon op blote en doet zo hun werk. Niks geen beschermende kleding of helmen. Gewoon een broek en een t-shirt en dat is het dan. Er lopen ook altijd hordes mensen rond, maar echt efficient wordt er niet gewerk. Er staan vaak namelijk meer mensen te kijken dan effectief te werken. Het kantoor zag er van binnen wat grauw en grijzig uit. Op de bovenste verdieping was een stuk overkapt en dat was de kantine, waar je kon eten. Je kon er in ieder geval een sandwich halen en wat vruchtensap.

De weg terug was helemaal een beleving. Het was inmiddels donker en de chauffeur besloot de toeristische route te nemen over verschillende onverharde wegen. De wegen waren smal en zoals gezegd onverhard. Er waren nogal wat scooters, tegenliggers en kuilen, waardoor iedereen gaat slingeren over de weg. Daarnaast om het nog wat moeiljker te maken stonden er her en der ook nog koeien op de weg. Nu is een koe een heilig dier hier. Dus die dien je vooral te ontwijken. Je kunt beter een persoon aanrijden dan een koe of een geit. Mensen die je aanrijdt, kun je naar het ziekenhuis brengen en wat geld geven en daarmee is vaak de kous af. Als je echter een koe of geit raak rijdt of nog erger dood rijdt, dan dien je ieder familielid wat profijt had van die koe of geit te vergoeden. En je ziet ze echt op verschillende plaatsen langs de weg.

Het project was typisch projectwerk. Lange dagen. Pizza als lunch. Terug naar het hotel en daar nog verder werken ter voorbereiding op de volgende dag. Bangalore viel niet mee en niet tegen, maar ik kan wel beamen dat India geen gemakkelijk land is om te reizen als je niet de gemakken had die wij hadden in Bangalore.

Junk Boat Trip

Het nadeel van expat-steden als Hong Kong en Singapore is dat het een komen en gaan van mensen is. Het voordeel is dat een afscheid meestal gepaard gaat met een feestje. Zo ook mijn eerste weekend in Hong Kong. Er was een junk boat trip geregeld door een stelletje wat ik eerder ontmoet had. Zij hadden een junk boat gehuurd en zouden hun afscheid samen vieren met iemand die haar verjaardag zou vieren.

Het principe is heel simpel. De gastheer/gastvrouw zorgen ervoor dat er genoeg eten en drinken aan boord is en zo niet zorgen ze ervoor dat de gasten genoeg meenemen. Het zijn meestal houten bootjes waar je afhankelijk van de grootte met een man of 20 tot 30 op mee kunt varen.

Ik had er eigenlijk al voordat we begonnen flink de smoor in. We zouden om 11.00 vertrekken en er werd me op het hart gedrukt vooral op tijd te komen. Daarnaast zei de persoon die al meerdere van deze junks gedaan had, dat er op deze tochten niet gezwommen wordt. Ik stond dus klaar om 11.00. Was zelfs aan de vroege kant en heb nog moeten haasten om op tijd te zijn. De gastheer en gastvrouw zouden er iets later zijn. Uiteindelijk kwamen de meesten pas vlak voor 12.00 aan. En de persoon die mij vertelde dat er niemand ging zwemmen begon daarna nog eens op mijn zenuwen te werken.

Wij zijn vervolgens van de Central Piers naar een van de eilanden gevaren tussen Hong Kong Island en Kowloon door richting het Oosten. Na iets meer dan een uurtje varen kwamen we bij een ander eilandje aan. Hier zouden we aanmeren voor de lunch. Onderweg was het vooral drinken, drinken en eten. Het restaurant was niet meer dan een grote hut op palen en het seafood zou er geweldig zijn en vooral erg vers. Nu ben ik geen fan van seafood (sorry pa :-)). Wat ik geproefd heb, was op zijn best middelmatig, maar de hele entourage was wel erg mooi en erg primitief en dan te bedenken dat je net om de hoek bent van een wereldstad. Het eiland behoort zelfs nog tot Hong Kong, maar het is een wereld van verschil.

De lunch was verder erg apart. Er was natuurlijk volop eten, seafood, vlees, groenten, noodles en rijst. Na het eten was het tijd voor een verjaardagstoast met champagne en cupcakes. Persoonlijk vond ik het een rare combinatie, maar goed als je je maar voorhoudt dat het eigenlijk een dessert is gaat het wel. Ik had overigens meteen mijn partner in crime gevonden aan tafel. Een iemand hield namelijk erg van de cake zelf, terwijl ik een groot fan was van alles wat er aan suiker op de cakejes zat. Dus we hebben een aantal cakejes “eerlijk gedeeld” :-).

Na de lunch zijn we dus doorgevaren naar een baai waar iedereen kon gaan zwemmen. Juist! Iedereen behalve ik, want ik had dus geen zwemkleding bij me. Dus maar bij het vertrouwde recept gebleven (hapje en drankje). Rond een uur of 6 zijn we langzaam teruggevaren naar de Central Piers. We zijn langs de andere kant van het eiland binnen komen varen. Dus we hadden een waanzinnig mooi uitzicht op de verlichte skyline van Hong Kong.

Na de trip zouden we gaan stappen. Ik zou echter eerst naar mijn hotel gaan om om te gaan kleden. Echter ik was er om 20.30 en HK gaat de hele nacht door. Dus ik had me voorgenomen om eerst een paar uur te slapen en me daarna weer bij het gezelschap te voegen. Echter toen ik wakker werd was het 10.30 de volgende ochtend en had ik bijna 14 uur aan een stuk geslapen. Ik zal het wel nodig gehad hebben. :-) Het was in ieder geval hoog tijd om op te staan en eens lekker te gaan sporten in de gym.

Hong Kong – Aankomst en Eerste Dagen

De vlucht van Singapore naar Hong Kong duurt ongeveer 3,5 uur. Dat is op zich zeer aangenaam en lang genoeg om lekker iets te kunnen eten, een filmpje te kijken en even te soezen. Zo gezegd zo gedaan.

Eenmaal in Hong Kong aangekomen de MTR gepakt naar het centrum en van daaruit de taxi naar het adres waar ik de eerste nacht zou verblijven. De persoon in kwestie was namelijk op zakenreis buiten Hong Kong en was alleraardigst om het appartement in ieder geval voor een nacht ter beschikking te stellen. Eenmaal aangekomen bij het appartement begonnen de problemen. Het was inmiddels 00.45 en op de plaats waar normaal een reservesleutel ligt lag nu helemaal niks.

Dus maar gaan bellen. Dat is alleen erg lasting aangezien de persoon die ik moest bereiken ergens in de US rond zwierf en degene die de post bij zou houden en dus de reservesleutel had nergens te bereiken was in Hong Kong. Uiteindelijk via vele omwegen en na veel over en weer bellen, was er iemand de reservesleutel gaan halen en rond 03.00 kon ik eindelijk het appartement binnen. Niet echt iets waar je op zit te wachten als je 14 uur onderweg geweest bent en alleen maar wil slapen.

De volgende dag lekker rustig aangedaan. Mijn spullen naar het hotel verhuisd en ‘s avonds lekker een drankje gedaan op een terrasje bij Stanley met uitzicht over 1 van de vele baaien die Hong Kong rijk is. Het hotel ligt op loopafstand van kantoor. Het is ongeveer 200-300 meter lopen naar het eerste complex. Op de weg erheen pik ik bij de supermarket een vers ontbijtje mee. Vervolgens ga ik het eerste pand binnen en dan kun je binnendoor via allerlei overdekte loopbruggen en connectors van het ene kantoor naar het andere lopen. Zo zijn er in dit specifieke gebied ongeveer 10 kantoorgebouwen aan elkaar gelinkt.

Grappig is dat ook hier alles geordend eraan toe gaat. In een van de kantoorflats, staan mensen dus echt in de rij om de lift in te mogen. En iedereen schuift netjes aan. Je moet wel want bij iedere lift staat security. Dus vooraan invoegen zit er helaas niet in.

Belangrijk in Hong Kong is je visum en je Hong Kong ID card. Ook ik moest er 1 aanvragen. In Singapore werd dat allemaal geregeld. Hier mag je het zelf doen. Er kwamen dus nog een aantal papieren bij de papieren die ik sowieso al in moest vullen als nieuwe medewerker.

Het proces is verder erg eenvoudig. Je vult de formulieren in en gaat vervolgens naar het Immigration Department. Daar trek je een nummertje en vervolgens is het afwachten tot je opgeroepen wordt. Er wordt een foto genomen, vingerafdrukken en daarna word je doorgestuurd naar de ambtenaar voor een interview. Het grappige was echter dat deze ambtenaar niet echt een interview afneemt. Ik moest weer vingerafdrukken laten maken. Daarna kreeg ik een papiertje mee (tijdelijke HKID) en binnen 2 weken kun je het pasje ophalen.

Het bewuste intervierw heeft overigens 2 kanten. Westerlingen schijnen niet of nauwelijks geinterviewd te worden terwijl Aziaten en vooral Chinezen wel aan een interview onderworpen worden. Blijkbaar zijn ze erg bang voor een grote instroom van Chinezen uit Mainland China die in Hong Kong op zoek naar een betere baan en betere toekomst.

De eerste week was het vooral handjes schudden, formulieren invullen en mezelf bekend maken met de nieuwe werkgever en nieuwe procedures. Verder was het vooral genieten van het uitzicht. Zowel vanuit de hotelkamer als vanuit het kantoor heb je een prachig uitzicht over Hong Kong.



De skyline van Hong Kong aan de kant van Hong Kong Island



Kruiden worden op straat verhandeld



Uitzicht vanuit Sheung Wan op de Ferry Terminal



Uitzicht vanuit Sheung Wan naar Kowloon



Sheung Wan



Admiralty (Conrad Hotel)



Bank of China Tower (Admiralty)



Lippo Centre (Admiralty)



IFC Tower (Central)



Connaught Rd Central







De smalle zijstraatjes in Central (bv Pottinger Street)

Hong Kong is relatief groen en heeft redelijk hoogteverschil

Sydney – Laatste dagen

Na mijn bezoek aan de Blue Mountains en de familie was het tijd om terug te gaan richting Sydney en kon het aftellen beginnen. Het einde van mijn tripje kwam namelijk erg snel in zicht nu.

Een van de laatste dagen belandden we nog in een plaatsje net buiten Sydney (Campbelltown). Daar hebben we wat gegeten, maar het restaurant had geen alcohollicentie. Blijkbaar is het dan in Australie de normaalste zaak van de wereld dat je naar de supermarket op de hoek gaat en daar je drank haalt. Die neem je vervolgens mee terug naar het restaurant en kun je dan nuttigen bij je eten. Voor wijn brengen ze dan soms een corkage-charge (een toeslag) in rekening voor het openen van de fles.

Misschien moet ik toe gaan geven dat ik ouder begin te worden, maar ik viel bijna van mijn stoel af van verbazing toen dit gebeurde. Ik kan me eerlijk waar niet voorstellen dat er restaurants zijn die dit toestaan. Ik dacht namelijk dat restaurants juist goed verdienden op de verkoop van drank. Echter er waren daar verschillende restaurants naast elkaar waar je allemaal je eigen drinken mee kon brengen. Daarna heb ik het op enkele ander plaatsen ook nog gezien.

Zaterdag was het helaas de dag om terug te gaan dus op naar het vliegveld van Sydney. Daar was het een groot drama bij de Singapore Airlines counter. Waar ze vandaan kwamen weet ik niet maar er stonden hele groepen Indiers bij de check-in te wachten en ze hadden allemaal trolley’s vol met extra dozen bij. Overbagage bij het inchecken is meestal geen goed teken, want dan duurt het allemaal stukken langer, maar goed ik had gelukkig nog even tijd om een laatste kop thee te drinken met de persoon die mij afgezet had.

Daarna was het tijd om te gaan boarden. Dan voelt het toch weer prettig om met Singapore Airlines te vliegen. Vriendelijke mensen, goede service en schone en ruime vliegtuigen. Heerlijk. Helemaal klaar voor een vlucht van 8 uur terug naar Singapore om van daaruit door te vliegen naar Hong Kong.

Toen we Singapore naderden was het erg leuk om weer herkenbare dingen te zien. Echter aan aan de andere kant was het ook een heel raar gevoel. Ik heb er ruim anderhalf jaar gewoond en iedere keer als ik terugvloog naar Singapore, voelde aankomen in Singapore als “thuis komen”. Echter deze keer voelde ik helemaal niks. Singapore, ondanks dat ik er met heel veel plezier gewoond heb, voelde niet meer als thuis.

Gelukkig was de overstap tijd kort. Ik kon snel nog even wat eten en langs de tax free. Daarna was het tijd om te boarden voor mijn vlucht naar Hong Kong.

Op naar een nieuwe stad, nieuw land, nieuwe baan, nieuw leven met nieuwe vrienden en een nieuwe uitdaging. Ik heb er in ieder geval heel veel zin in.