Monday, September 28, 2009

Karaoke

Ik kan het denk ik niet genoeg benadrukken, maar de collega’s hier zijn ontzettend aardig en meegaand. Ze zijn echt trots op Hanoi en vinden het leuk om je mee uit te nemen en iets van hun stad te laten zien.

Recent zijn voor Vietnam de resultaten van de beoordelingen bekend gemaakt en weet iedereen dus of hij/zij promotie maakt naar een nieuwe functie dan wel progressie binnen zijn/haar huidige functie. Dit was voor een deel van de “jonkies” (werknemers onder het niveau van manager) reden voor een feestje. Er werd mij gevraagd of ik met hen mee wilde feesten. De keuze was niet zo moeilijk. Eerst zouden we ergens iets typisch Vietnamees gaan eten. Ik zou eerst naar het hotel gaan om om te kleden en me daarna bij hen voegen. Het adres van het restaurant kreeg ik per sms zodat ik het aan de taxichauffeur kon laten zien.

Het restaurant was een foodcourtachtige locatie buiten met kleine stoeltjes en lage tafeltjes, waar de collega’s al begonnen waren. Wat je hier in Azie veel ziet is dat de tafels in het midden een gat hebben. Dit gaat was speciaal gemaakt om er een metalen bak met kooltjes in te kunnen plaatsen zodat we aan de tafel zelf konden barbeque’en. Je hebt hier verschillende variaties met warmhoudelementen tot hele kookunits waarop je dan bij voorbeeld soep-achtige gerechten kunt koken dan wel warmhouden. (Laksa wat je in Singapore veel ziet, Ramen wat uit de Japanse keuken komt en Kimchi uit de Koreanse keuken zijn hier voorbeelden van). Daarnaast heb je bij voorbeeld in Singapore ook de zogenaamde “Steamboat” restaurants waar je dus een pan met soep/water op tafel krijgt, waarin je dan groenten en vlees kunt koken.

Terug naar het restaurant. Ik begreep dat 1 bord met vlees dat op tafel stond geitenvlees zou zijn. Het andere vlees kon ik niet identificeren, maar dat was wit vlees. Ik heb beide geprobeerd. Het geitenvlees vond ik vettig. Veel vlees is overigens vettig hier. Misschien heeft het meer te maken met de algehele kwaliteit van het vlees dat hier geserveerd wordt en dat het echt goede, minder vette vlees alleen in betere restaurants geserveerd wordt. Geitenvlees heeft wel een typische smaak, maar dat had ik verwacht gezien de sterke en aparte smaak van lams- of schapenvlees.

Het smaakte ok. Ik vond het niet bijzonder in ieder geval. Als bijgerechten waren er onder andere gebakken mais en frietjes. Dus ik heb daar maar iets meer van genomen. Het blijft overigens wel een aparte gewaarwording om frietjes te eten stokjes, maar goed ik heb het maar gelaten voor wat het is en niet aan mijn collega’s uitgelegd. Daarna kwamen er nog gerecht met noodles en rundvlees en nog een hele pan soep met groenten en meer geitenvlees. Ik heb nog wat gegeten van de noodles en de pan met soep en geitenvlees gelaten voor wat het is.

Het leek er in ieder geval op dat iedereen het goed naar zijn/haar zin had, want er werd volop gedronken en gelachen. Op de een of andere manier leken er wat Koreanse invloeden in te sluipen aangezien een aantal collega’s met mij wilden toasten. Voor de mensen de er niet mee bekend zijn een korte uitleg. Als je naar Korea gaat voor zaken, wees enorm attent op het feit dat je uitgenodigd kunt worden door de klant of collega’s om mee te gaan eten/drinken. Zeker als men bij voorbeeld in het geval van collega’s zegt dat men de hele afdeling heeft uitgenodigd. Aziaten zijn namelijk dol op alcohol en laten geen gelegenheid liggen om stevig in te nemen. Na het eten dient er namelijk gedronken te worden en dan krijg je dus een borrel/shot en komt er iemand naar toe om te toasten. Vervolgens is het ad fundum. Meestal begint dit onder het mom van een gezellig praatje en dan wordt op een bepaald moment de drank ingeschonken en terwijl dat gebeurt, vormt er zich een rij achter de eerste persoon en wil allemaal met je toasten. Weigeren is geen optie want dat wordt gezien als een enorme belediging. Het wordt gezien als een soort vertrouwenstest. Daarna gaan ze namelijk vragen stellen en afhankelijk van hoe je daar doorheen komt, kun je zaken met ze doen of niet. Soortgelijke praktijken zie je ook in landen als bij voorbeeld China. Maar goed na een paar glazen met de collega’s was er voor hen ook de lol af. Het voordeel is dat sommige Aziaten er gewoon een stuk minder tegen kunnen.

Na het eten zouden we naar een karaoke bar gaan. Dat is iets wat je in Azie toch een keer meegemaakt moet hebben. Het grappige was wel dat de groep ongeveer gehalveerd was toen we in de karaokebar aankwamen. Blijkbaar had de alcohol er toch redelijk ingehakt bij sommigen, maar niettemin stapt iedereen op de scooter en rijdt door de verkeerschaos van Hanoi terug naar huis. Ik denk dat het niet bijdraagt aan een veiliger verkeer en minder verkeersslachtoffers, maar goed het gebeurt hier volop.

De karaokebar had verschillende kamers waarin grote zitbanken staan met drank en snacks waar je dan uit boeken de nummers kunt kiezen om te zingen. Je huurt de kamers voor een bepaalde tijd en kunt dan je musicale kunsten laten horen. De truc voor het zingen van karaoke is om vooraf genoeg gedronken te hebben zodat je er de lol van in ziet. Daarna is het de truc om de microfoon uit te zoeken die het minste volume geeft en dan lijkt het al snel heel goed wat je zingt. Wat me overigens wel opviel is dat de Europeanen gemiddeld genomen een lagere stem hebben dan Aziaten. Ik weet niet of het daar mee te maken heeft, maar redelijk wat Aziaten kunnen redelijk zingen ervanuitgaande dat ze niet al hun vrije tijd in de karaokebar doorbrengen.

Je merkt overigens wel dat er een verschil is tussen Azie en Europa. Ik dacht namelijk verschillende nummers te herkennen, maar toen ze gespeeld werden bleken het toch niet de nummers te zijn die ik in gedachten had. Maar goed uiteindelijk toch een paar nummers (mee)gezongen en het is eigenlijk best grappig.

Daarna wilde 1 van de collega’s graag nog op stap. Hij had veel werk voor me gedaan de afgelopen weken dus ik vond het dat mijn beurt was om hem op een paar biertjes te trakteren. Dus in de taxi gestapt en op naar 1 van betere/bekendere clubs van Hanoi. De club (Sailor club) was alleen dusdanig afgelegen dat de taxichauffeur moeite had om hem te vinden. De club was gelegen op een boot in de Hanoi river. We moesten er over een loopbrug naar toe. De club was niet veel groter dan de tweemaal de grootte van een gemiddelde woonboot in de Amsterdamse grachten. Binnen werd een groot deel van de ruimte gebruikt voor een bar en een pooltafel. Daarnaast was er een minimale ruimte voor een dansvloer. Persoonlijk had ik iets andere gedachten bij wat men typeert als een van de bekendere clubs waar veel expats komen, maar al met al was het een leuke ervaring.

Vrijdag was niet mijn allerbeste dag op kantoor, maar goed die dagen heb je afentoe. Ik was in ieder geval blij dat ik alleen wat dingen hoefde te reviewen en wat kleine dingetjes af hoefde te maken wat het redelijk makkelijk maakte voor mij om de dag door te komen.

No comments:

Post a Comment