30 jarig bestaan van de Hash

Nadat ik terug was in Singapore was het dat weekend meteen het 30 jarig bestaan van onze hardloopgroep. Een twee-daags evenement, waarbij verschillende lopers uit de hele wereld verwacht werden. Het evenement was namelijk gepland precies 1 week voor de Interhash in Kuching (Maleisisch deel van Borneo). Er was inderdaad een grote groep lopers vanuit de hele wereld die een tussenstop maakte om bij ons in Singapore te komen lopen. Alleen de aantallen waren niet vergelijkbaar. Interhashes zijn internationale evenementen waar uit de hele wereld hashers in grote aantallen op af komen. Ik ben zelf niet geweest, maar ik begreep dat er op de Interhash tussen de 5000 en 6000 lopers aanwezig waren. Wij hadden een iets bescheidener opkomst met rond de 400 lopers

Er was redelijk veel tijd in de voorbereiding gaan zitten. Het uitzoeken van een locatie. Het zetten van 2 verschillende runs voor zowel zaterdag als zondag, catering, drank, entertainment. De hash is een divers en kleurrijk gezelschap met een grote gemeenschappelijke deler. Samen lopen en daarna gezellig samen eten en drinken.

Zaterdag heb ik de lange run gelopen. Het was een uitdagende run over terrein waar ik voor een deel nog niet eerder was geweest. Er was zelfs een stukje bij wat we moesten zwemmen. Dat klinkt misschien niet aantrekkelijk, maar dat is het wel. Als je net 3 kwartier door de jungle gelopen hebt, redelijk aan het zweten bent en het meer dan 30 graden is, is een duik in koel water best aangenaam. Nadeel is dat je dan daarna nog 3 kwartier moet lopen in natte kleren, maar goed, hadden we het zonder het zwemmen gedaan dan waren mijn kleren waarschijnlijk aan het eind net zo nat geweest.

Zondag zijn we naar deKranji War Memorial gegaan. Daar ligt namelijk, naar ons verteld werd, de oprichter van het hashen begragen. Best leuk om dan daar ook iets van mee te krijgen. De run was goed, maar aan de korte kant.

Een evenement is natuurlijk geen evenement zonder entertainment. Dus ook daar was voor gezorgd. Eerst was er een act met buikdanseressen. Vervolgens hadden we de “Wondergirls”. Dit schijnt een Koreaanse damesband te zijn. Echter deze dames warden gespreeld door 5 kerels, wat het er niet charmanter op maakte, maar wel hilarischer en we hadden een versie van Seletar Idol. Tussendoor hadden we verschillende bands die op kwamen treden. Verder was er volop eten en drinken. En met name de drank eist zijn tol bij sommigen. Waar sommigen nog vrolijk met de buikdanseressen stonden te dansen op het podium lag er een daarna prinsheerlijk te slapen op zijn stoel op de voorste rij. Dat moest natuurlijk vastgelegd worden op de gevoelige plaat. Er zijn dan ook verschillende foto’s gemaakt die vast nog een keer op een moment opduiken dat deze personen dat het minst zullen verwachten.

Al met al een heel geslaagd weekend.

Een uitgebreider verslag en beeldmateriaal is te vinden op:
http://seletar.hash.org.sg/30/