Een week van uitersten

De derde week was een week van uitersten en in Vietnam is het verbazingwekkend hoe dicht dat bij elkaar kan liggen. Normaal ga ik vlakbij hotel iets eten in de buurt van Ben Thanh market. Gezellig in de buitenlucht en goed eten voor vaste prijzen. Daaromheen zijn er ook verschillende kleine food stalls, maar dan zit je dus echt op een mini krukje op het trottoir en krijg je dus echt iets lokaals. Het is dan wel handig als je iets van Vietnamees spreekt, want men zet je af waar je bij staat.

Eerder tijdens mijn verblijf in Vietnam had ik kennis gemaakt met de begeleider van een groep studenten die hier in Vietnam onderzoek aan het doen zijn voor Nederlandse bedrijven en met name hoe zijn hun activiteiten in Vietnam kunnen opzetten. Ik heb ze in Hanoi in ontmoet, maar er was me toen al verteld dat de groep daarna nog naar Ho Chi Minh zou komen. In Ho Chi Minh zijn de begeleider en 2 studenten nog op het kantoor langs geweest voor informatie over fiscale faciliteiten aangezien men door de verschillende overheidsinstanties waar men aanklopte voor deze informatie redelijk van het kastje naar de muur en terug gestuurd werd.

De avond voor hun vertrek werd ik nog door de begeleider uitgenodigd om een biertje te komen drinken in een van de bekendere bars in Ho Chi Minh. De bar was ok. Grappig om te zien dat in Vietnam alles om entertainment draait.Het was niet heel druk in de bar, maar er liep zeker even voornamelijk vrouwelijk barpersoneel rond als klanten. Blijkbaar kost personeel hier niet zo veel.

Ik had inmiddels het verzoek gekregen van een collega om kennis te maken met een oud collega van haar. Ze hadden beide bij een bank gewerkt en hij zou naar Ho Chi Minh gaan en wat is er nu leuker voor 2 leken dan elkaar wegwijs te maken in de stad. Zo niet dan kun je in ieder geval gezellig samen bier drinken. J

Nadat zijn vrijdag blijkbaar niet zo heel lekker was gegaan kreeg ik mailtje binnen of ik me bij hem wilde voegen in een bar. Hij had duidelijk behoefte aan alcohol. Dus even snel omgekleed en op naar de bar.Dit was al een redelijk chique bar. Ik was iets later. Hij was er al in het gezelschap van een goede vriendin die al wat langer in Vietnam woonde en de fles champagne stond al op tafel. Voor de mensen die wat beter bekend zijn met dit fenomeen zegt dit waarschijnlijk genoeg. Nadat de fles leeg was heeft de dame ons nog naar een chiquere bar met een hoger niveau aan entertainment meegenomen. In Vietnam schijnt het heel normaal te zijn om een hostess aan tafel te hebben. Dus waar wij gezellig aan het karaoke’en (met name de dame, hij en ik hebben ons er veiligheidshalve maar niet aan gewaagd) zaten achter ons in de zithoek inmiddels een groepje van 3 Japanners en 4 Koreanen.

Zodra de bazin van de kroeg dan bij hen komt zitten is het showtime. Dan komen er dus vanuit een hal 15 dames aanlopen. Die gaan vervolgens in een rijtje staan, waarna er dus iemand uitgekozen wordt die de heren dan de rest van de avond mag vergezellen. En als er niemand tussen zit die bevalt wordt de hele groep gewoon weggestuurd.

Vermaak hier is niet echt gedefinieerd, maar het komt er op neer dat de dames vaak de hele avond het handje van de man vasthouden. Zelfs als de heren even hun plaats verlaten gaan de dames mee. Geen idee wat ze dan doen, maar volgens mij is alles te koop hier. Het hele proces van kiezen en de avond doorbrengen heeft ergens wel iets genants, maar met name in landen als Japan en Korea is het volkomen acceptabel.

Nadat de dame uitgezongen was en de fles wijn leeg was, besloten door te gaan naar een andere bar. Ik ben de naam vergeten, maar het was een erg chique lounge bar in een hotel. Dit was een van de top-end bars in Ho Chi Minh. Dat zie je dan ook meteen want de enige 3 die in de bar zaten waren wij. Na de champagne en wijn was het tijd voor cocktails. Hier betaal je in lokaal geld relatief veel, maar als je omgerekend in Euro’s vier Euro per cocktail betaalt in de beste bars van Ho Chi Minh, tja dan is het moeilijk een glimlach te onderdrukken. Jammer is wel dat alles hier vroeg (meestal tussen 12 en 1) dichtgaat. Dus het was een avond en een week vol uitersten, maar wel uitermate gezellig.